DURGUN MAVİ

Gözlerin...

O kadar kahverengiyken, ve o kadar derin...

Nasıl olur da;

Durgun bir huzur, mavi bir güven verir.

Gözlerin...

Yüreğinden mi görür?

GÜZELLEŞMEK

Adam sorar:

Ne düşünüyorsun...?

Kadın:

Gülümser sadece

Adam der:

Her ne düşünüyorsan,
seni güzelleştiriyor biliyor musun...

Kadın der:

Ya baktığın yer ya aktığım yer güzel...

KARMAŞA

Yaşam bile,

tüm karmaşasına rağmen

bir yanını umuda ayırıyor.

Peki ya sen..?

YAŞAM BELİRTİSİ / DİLEK

müzik - dilek kavraal - yaşam belirtisi |

Günlerdir bir ses soluk haber yok senden

Olsun ben umudu kesmeyeceğim..

Kör olası dargınlığı unutup birgün,

Döneceksin biliyorum bekleyeceğim..

Bir dilek tuttum gönlümün dalına astım,

Ortasından adın geçen bir şarkı yazdım.

Divaneyim bütün dünya duysun ne çıkar,

Nefes almak gibi sana ihtiyacım var..

Bu sefer kafamı kuma sokmayacağım,

Önemli değilmiş gibi yapmayacağım

Bekliyorum bir kapı, bir telefon sesi

Küçücük bir umut, bir yaşam belirtisi..

Ah sevgilim sen hala anlamadınmı,

Dünyanın koskoca bir yalan olduğunu.

Senelerce sandıgın bir ömrün aslında

Soluğu kesen bir tek an olduğunu..

Kaçırdığın kaç vapurda ben vardım belki,

Herkes caydı sözünden bir tek ben durdum belki.

Yanacaksa canım kaçmayacağım,

Pervaneysem ateşten korkmayacağım..

Bu sefer kafamı kuma sokmayacağım,

Önemli degilmiş gibi yapmayacağım

Bekliyorum bir kapı, bir telefon sesi

Küçücük bir umut, bir yaşam belirtisi..

İnsan; arkadaşının sesini yıllar sonra duyunca, sesin sahibinin yüreğini de bildiğinden belki de en çok, o sesin naifliğini gözlerinde gururlu bir nemle dinliyor...

UZAKTAN SEVMEK Mİ...

Her şey olduğu gibi kalsın istiyorum. Ben hep bir sıfır mağlup olayım; sen hep uzak bir hayalden ibaret. Sen olduğun gibi kal. Ulaşılmaz. Dokunulmaz. Koklanılmaz. Ben olduğum gibi. Dünya olduğu gibi.

Kendimi düşündüm kelimeler yüreğime değdikçe, kendimi ve seni... Hayaletleri hiç sevmem bilir misin, casper olsalar bile... Senin olduğun gibi kaldığın bir dünya düşledim. Dokunduğumuz, kokladığımız, ulaştığımız bir dünya... Olduğu gibi kalan bir dünya... Yeneni ya da yenileni olmayan bir dünya...

"Seni uzaktan seviyorum...." diye düşündü erkek içinden. "Yaklaşmadan, anlatmadan, anlaşılmadan.... Ben seni beklentisiz seviyorum. Hiçbir şey ummadan, talepte bulunmadan, hayal bile kurmadan. Kendi içimde taşıdığım sessiz sedasız bir sır bu. Ben belki de senden çok bu sırrı seviyorum."

Sen uzaktan sevebildin biliyorum, yaklaşmadan, anlatmadan, anlaşılmadan... Ve evet, beklentisizdin alabildiğine, hiç bir talebin olmadı, içinde sakladığın bir sırdım ve belki de bu yüzden sevdin beni böyle delice.

"Seni uzaktan seviyorum...." diye geçirdi kadın içinden ve başını çevirdi. Bakmadı bile ondan yana. Bakması gerekmedi.

Bunlar benim cümlelerim olamaz biliyorsun. Biliyorsun, seni uzaktayken de sevebilirim ben. Ama uzaktan sevemem... Uzaktan sevmelerin kadını değilim ben.

Uzaktan sevmek daha güzeldir bazen. Ne incitir, ne acıtır. Ne yaralar ne kanatır. Gözlerinle görmediğin ama sesini duyduğun, varlığıyla huzur bulduğun bir denizin yakınında yürümek gibidir böyle sevmek..... Uzaktan sevmek en güzelidir bazen.

Uzaktan sevmek özlemektir çoğu kez ve senin de dediğin gibi bunun 2 günü de 20 günü de bir gelir sevene. Ve bazen uzakta olmak yaralar ve kanatır durup dururken, hiç nedenini bilmeden sen. Varlığında huzur bulduğum bir denizde yüzmek isterim ben, gözlerini görmek ve sesini tenimde hissetmek. O nedenle uzaktan sevmelerin kadını değilim ben...

Ama uzaklardayken de umarsızca sevebilirim seni ben...

_____________________________________________________

Alıntılar Elif Şafak / Uzaktan Sevmek / Yazının tamamı için

Fotoğraf / FARAWAY by ~Subas-khan

Yazıyı gönderen homeless apayrı bir teşekkürü hak ediyor.