FARKIN YOK

Ne zaman ağlasan telefonun diğer ucunda beni bulma telaşındasın.

Ne zaman mutlu olsan telefonun diğer ucunda ben varım diye bozuluyorsun.

Tuhaf olan ne biliyor musun?

Ben senin telefonun diğer ucunda olmanı bir başkasının varlığına yüklediğim anlamdan değil de sana yüklediğim anlamdan dolayı istiyorum. Bu nedendendir ki; ben ne zaman telefonun bir ucunda olsam, sen diğer ucunda olduğunda mutlu oluyorum.

Sense...

Senin diğerlerinden farkın yok...

Sen diğerleri gibi başkasına yüklediğin anlamlar havada kaldığında bana sarılıyorsun.

Sarılma bana...

Sarma...

Sevme...

Yok yalan söyledim.

Sarıl bana..

Sar beni...

Sev-

- emezsin ama en azından dene...

_________________________________________

BAZEN

suskunluğum saygı duymaya çalışmaktan

çığlığım kulaklarında lal olsun

ve bir gün ihtiyaç duyarsan diye penceremi açık tutacağım gelişine

ve ağlamayacağım gidişine

bilirim

ve

inanırım

bazen gitmek gerek

yazdım önce ve sonra BAZEN döküldü dilimden...

bazen gitmek gerek

bazen kalmak

bazen bırakmak gerek

bazen sımsıkı sarılmak

bazen uzakmak elini

bazen çekmek

bazen bakmak gerek

bazen görmek

bazen her gitme bir parça içe dönüştür

bazen her kalış bir parça gitmektir kendinden

bazen sevgiyle kalır insan

bazen gözleri bulut bulut

üzülmedim desem yalan olur gidişine

ağlamadım desem inanmazsın sözlerime

bazen yalan söylemek gerek

bazen inanmak söylenene

bazen gitmek gerek kendinden

bazen kalmak kalanınla kendine

üzülmedim desem yalan olur gidişine

beni kendime bırakış şekline

ağlamadım desem inanmazsın sözlerime

bazen inanmak gerek söylenene

bazen sözler söylemek gerek gidenin ardından
bazen lal olup kalmak geride

____________________________________

Bu şiir inanılmaz kadına atfedilmiştir.

Adı ile müsemma gitmek istemesine...

_______________________________

DEVREN SATILIK DEĞER

ortadaki yalanı bul

kendine, arkadaşlarına, dostuna ya da hayatındaki insana söylediğin yalanı

hayattan çok şey mi istiyorum diyorsun ya

cevabı evet

evet, çok şey istiyorsun.

bir enkaz devraldın sen

bir başkası tarafından enkaz olarak ortada kalmışlığına kapıldın en çok

kaderi değiştirme gücün var sandın yüreğindeki sevginle

oysa insan bir enkaza değil, bir değere sahip çıkmalı hayatta

bir enkaz ancak bir enkaz daha yaratır yanında

oysa değere sahip çıkmak, değeri bilmek, değer yaratır sonunda

anlatmış mıydım sana devren satılık köşedeki dükkanın hikayesini;

bizim mahallemizde devren satılık bir köşe dükkan vardı

yeri güzel, içi güzel...

kimse dikiş tutturamadı o dükkanda.

mahallede aldı yürüdü bir dedikodu

perili, büyülü, kısmeti kapalı...

kim niyetine girse enkaz devraldığını biliyordu aslında.

ama her devralan da aynı umut: 'ben kaderini değiştireceğim bu köşe dükkanın...'

kim ne iş yaparsa yapsın, ne kadar para yatırırsa yatırsın, ne kadar kendini adarsa adasın

değiştiremiyordu köşe dükkanın kaderini...

oysa her gören aynı cümleyi kurardı, öyle güzeldi köşe dükkan;

'bu dükkan benim olsun bak sen o zaman gör, periyi, kısmeti...'

devralanlar için de durum farklı değildi;

'mirim adamıyorlar kendilerini, anlamıyorlar işten, sen 1 ver bakalım o dükkan 5 vermiyor mu'

ama olmuyordu işte, sen 5 versen de dükkan 1 bile vermiyordu.

dükkan bir süre uzun bir süre boş kaldı

camları kırıldı, sıvaları döküldü, çerçeveleri çürüdü

unutuldu gitti mahallelinin dilinde

nice sonra köşe dükkanı kiralamak isteyen bir adam geldi mahalleye,

yeniydi adam mahallede, geçmişini bilmiyordu ne köşe dükkanın ne de köşe dükkan hakkında söylenen dedikoduların

ve en önemlisi oranın bir enkaz olduğunun ayrımında değildi

bir değer olarak gördü o köşe dükkanı

farkına varılmamış bir hazine

umutlarını yükledi omuzlarına

karşılayabileceği maksimum maliyetle girişti köşe dükkana sahip olmaya

mahalleli durur mu, acımaya başladı adama;

vah zavallı dedi, ah aptal dedi, tüh kısmetsiz dedi...

adam hiç birini duymuyordu, hiç birini bilmiyordu,hiç birine şahit olmamıştı

zaman içinde dükkanın kaderini değiştirdi adam

köşe dükkanın aslında bir değer olduğunu kanıtladı

farkında değildi hiç bir şeyin ve farkında değildi değiştirebildiklerinin

köşe dükkanı devralan niceleri gibi bir enkazı devraldığını bilmiyordu

fark ettiği ilk ve tek şey

köşe dükkanın bir değeri olduğuydu

ve değere sahip çıktığı için sonunda bir değer yarattı

___________________________________________________

yüklenen anlamlar ancak zaman geçtikçe unutulur

değer ancak zamanı gelince bulunur

yalan ortadaysa kaldırmak gerek

doğru önündeyse görmemezlik aptallık olur

sevmek yüklediğin anlamın, kişideki yansımasıdır... yalansızdır, kavgasızdır, bir önceki an'ın karbon kopyasını yaşıyorsan, çok şey istiyorsundur hayattan... fark ettiğin halde devam ediyorsan, hayata kızma, çok şey mi istiyorum deme filmler kaç kez seyredersen seyret senaryoları değişmedikçe aynı oyuncular tarafından oynanıyormuş gibi gelir sana ve bazen senaryoların değişmesi de yetmez, bazen filmin sonunu değiştirmek için başrol oyuncusunun da değişmesi gerekir...

________________________________

LAMA

Güldük doyasıya...
Gözlerimizden yaş geldi hatta...
Özlemişiz, çok ama çok özlemişiz.

Yemek yedik, 3 kişiydik ama herşeyi ortaya istedik. Sonra servis açtırdık. Sonra tek tatlı istedik ve 3 kişi bölüştük. Bu arada hep güldük. Çok güldük. Gözlerimizden yaş geldi adeta.

Ben yemeğe oturduğumuzda kendimi İstanbul Cadde Kırıntı'da zannettim. Oysa Bursa Kükürtlü Siesta'daydık. Bira içemedim. T-bone Steak yiyemedim. Ama çok güldüm. Fena halde İstanbul'um geldi benim...ÇOK ÖZLEDİM.

Saatleri 9 ettik. Geç olmuş dedik. Oysa İstanbul'da olsaydık, büyük ihtimal yemeğin ortasına bile gelmemiştik. Çok gülüyor olurduk gene mutlaka. Ama gece erkenden bitmez İstanbul'da.

Yemek bitti doğal olarak ama ayrılmak istemedik. Kahve içmek için FSM Gönül Kahvesi'ne gittik. Önce dışarıda oturduk, üşüdüm tabii. Sonra içeride bir masa bulduk. İyi ki bulduk. İki adam vardı sohbetini koyulaştırmış. Yanlarındaki boş masaya oturduk. Adamlardan biri nasıl hoş, dudakları, yüzü, gülümsemesi…

Ben taktım adama. Üzerinden bir sohbet bir kahkaha, nasıl eğlendik, gözlerimizden yaş geldi adeta. Adam farkında değildi belki ama biz onun üzerinden yazdığımız türlü hikayelerle çok güldük, çok eğlendik. Sonra ben aniden ayakkabılarını fark ettim, aman Allah'ım olamaz dedim. Bu ayakkabıları giyen adamın yüksek ihtimal bol paçalı boxserı vardır dedim. Arkadaşım hayrola nüfusuna mı alacaksın dedi. Yok yok ama bir kere bile olacaksa da olmaz artık dedim. Nasıl yani dediler, ne oldu onca fanteziye… Ayakkabıları çok çok çirkin dedim. Ayakkabıları ile mi evlenecektin ki dedi. Hayır ama dedim benim için önemli. Güldük bunun üzerine. Ben başladım, sesi şöyle, aaa bak bak gömleğinin kolunu nasıl da kıvırmış. Hıh olmaz dedim. Hatırlatayım bir kez daha, adam durumla yakından uzaktan ilgilenmiyor, biz öyle kendi çapımızda kafa yapıyoruz aslında kendimizle. Çok gülüyoruz, öyle ki, gözlerimizden yaşlar geliyor o kadar çok gülüyoruz, o kadar çok dalga geçiyoruz kendimizle. Arkadaşım sinirleniyor sonunda, senin de ne çok kriterin var, tabi yalnız kalırsın diyor. Aaa... Neden söylendin ki sen şimdi bana diyorum. Hayır, sanki sen dört dörtlüksün diyor. Sen farkında değilsin ama benim içimde Adriana LAMA var diyorum. Artık o andan sonra orada oturmak mümkün değil, hesabı isteyip kalkıyoruz. Arabaya biniyoruz ama artık gülmekten hakikaten ağlıyoruz. LAMA deyip deyip gülüyoruz. LAMA olup tükürmek istiyoruz; hayata, beklentilerimize, mükemmellik arayışımıza çok içerliyoruz.

Gülmekten dağılmış bir halde evlere dağılırken; ne çok ihtiyacımız varmış diyoruz. En son bu kadar çok ne zaman güldüğümüzü hatırlamıyoruz. Ama bu geceyi not ediyoruz. 1 Nisan şakası tadında olsun hayatlar diyoruz. Gülmek çıksın fallardan ve içimizdeki LAMAlar çok yaşasın diyoruz.

DİLERİM;

İçinizdeki çocuk hiç büyümesin, hep gülecek nedenleriniz olsun hayata.

Şükredin gözlerinizden yaş gelecek kadar gülebiliyor olduğunuza...

Şükredin dostlarla geçen gecelerinizin olmasına...

Şükredin yaşanmışlıklarınıza...

Mutlu olun kısaca...

Mutlu edin eğer şansınız varsa...

Gülün ve becerebiliyorsanız güldürün yarın dostlarınızı yaptığınız şakalarla...

Hiç olmazsa eğlenin Nisan birin hatırına...

____________________________________

Fotoğraf

MERAK ETTİM ?

• Hayatınızda kalmasını istediğiniz bir arkadaşınız bir gece önce kötüyüm çok diye mesaj atsa ve o an uygun olmasanız, en geç ne zaman ararsınız?


• İşler ters gittiğinde ilk ne yaparsınız?


• Biri sizi çok kızdırsa ama çok, öfkenize yenilmemek için nasıl bir yol izlersiniz?


• Biri sizden borç alsa ve zamanında geri ödemese, ona borcunu nasıl hatırlatırsanız?


• Aşkından ölmek üzere olduğunuz adamı eve geldiğinizde bir kadınla sevişiyor görseniz, çığlık mı atarsınız yoksa tokat mı?


• En yakın arkadaşınızı aradınız 3 kere üst üste ve telefonuna cevap vermedi, ilk aklınıza gelen ne olur?


• Yolda yürürken tanıdığınız birini gördünüz ama kafasını çevirdi, ne yaparsınız?


• Bir tiyatro oyununda telefonunuz çaldı, telefonu kapatmanız kaç saniyenizi alır?


• Otobüs durağında sıra beklerken, sizden sonra gelen biri sıranın önüne geçti, insan evladına nasıl bir tepki verirsiniz?


• Sevdiğiniz bir arkadaşınız sizi arayıp, aramıyorsun hayırdır dediğinde ona verdiğiniz cevapta ne kadar dürüst olursunuz?


• Söylediğiniz yalanı unuttuğunuzu fark ettiğinizde durumu kurtarmak için yeni bir yalan mı söylersiniz yoksa durumu açıklığa mı kavuşturursunuz?


• Aşık olduğunuzu fark etmeniz ile söylemeniz arasında geçen süre ne kadardır?


• Artık aşık olmadığınızı ve hatta birlikte yaşamak bile istemediğinizi fark ettiğiniz ve söylemeniz arasında geçen süre ne kadardır?


• Bir çocuğu mutlu etmek adına, bilerek ve isteyerek en son ne zaman bir oyunda yenildiniz?


• Birini sinir etmek adına belki de hile yaparak en son ne zaman birini yendiniz?


• Okeyde taş çalıp sonra da itiraf eder misiniz?


• Ortak bir projede yan gelip yattığınız oldu mu?


• Ortak bir projede hiç çalışmayan birini patrona ispiyonladığınız oldu mu?


• Hiç kabahati olmadığı halde ağlattığınız biri olduğunda gönlünü almak için pasta mı alırsınız yoksa sarılır mısınız?


• Arkadaşınız evdeyim uğra dedi, kapıyı çaldınız açan olmadı kaç saat kapı eşiğinde arkadaşınızı beklersiniz?


• En son ne zaman ağlayan bir çocuk gördüğünüzde gözleriniz dolu dolu oldu?


• Anne/Babanızı anımsayınca şükrediyor musunuz?


• Abla/kardeşinize en son ne zaman hiç nedensiz sarılıp, iyi ki varsın dediniz?


• Pazarcının aldığınız çileğin alt tarafını çürükleri ile doldurduğunu fark edince, ne yapalım bunları da birine satması gerekiyordu gibi bir yaklaşım sergiler misiniz?


• Üst komşunuz gecenin bir yarısı müziği sonuna kadar açsa ve bir de tepine tepine dans etse, kaç şarkılık sabrınız vardır?


• Çaldığı müzikler tarzısınız ile uyuşsa kalkıp dans eder misiniz?


• Kül tablasını içtiğiniz sigaralarla birlikte salonda bıraksanız ve koca/karınız sabah kalktığında söylense, ertesi gece özen gösterir misiniz?


• En son ne zaman sevdiğiniz birini yaptığınız süprizle ağlattınız ve o ağladığı için ona sarılıp ağladınız?


• En son ne zaman deniz kenarına gidip iyotu içinize çektiniz?


• Alışveriş yaptığınız marketten çıktınız ve fazla para üstü aldığınızı fark ettiniz, parayı geri mi ödersiniz, o parayı bir sokak çocuğu için süt almak için mi kullanırsınız?


• Sabah uyanınca açan papatyaya, öten kuşa ya da gökyüzünün maviliğine hayran kaldığınız oldu mu?

Bu liste uzayıp gider aslında... Merak ettiğim ne çok şey var ilk defa tanımaya çalıştığım insanlarda. Ömrüm yetmez bazı sorularımın cevaplarını bulmaya...

Öyle ilişkiler var ki çevremde adam kadının en sevdiği yemekten bir haber, kadın adamın tuttuğu futbol takımından. Ama bakıyorum gül gibi geçinip gidiyorlar. Galiba fazla merak iyi değil? Bazı soruların cevabı olmasa da olur sanki...

Ben bazılarına 'evet', bazılarına 'hayır', bazılarına 'duruma göre değişir' ve bazılarına 'her zaman', bir kısmına 'asla' ve bir kaçına 'böyle yapan olur mu', bir kaçına da 'hadi canım' dedim...

Cevaplarımı merak etme, dedim ya fazla merak iyi değildir.

Bu cümlemden sonra aklından bildik cümleyi geçirme.

Hadi geçirdin diyelim, gülümseme.

Hadi gülümsedin, bari bana belli etme...

_________________________________________________________