Hala Kış Hala Soğuk Olsa Da...

İstanbul'da alışık olmadığımız kara kış devam ediyor. İnternet üzerinden bir arkadaşım göndermişti bu görüntüyü. Buradan bakınca güzel değil mi????
Ama İStanbulumda böyle değil tabi manzaralar. Yer yer buza dönen ve çamurla karışıp sulanan kar, örttüğü çirkinlikleri fazlasıyla sergiliyor şimdi.
Hal böyle olunca kapandım eve tabii...
Fena da olmadı aslında, 5-6 tane kolye daha yaptım iki işin arasında.
Fotoğrafları kısmetse yarına...
Serpil ablaya geldim az önce, kar yağdı metropolümde, hatlar gitti bizim evde.
Neyse ki Serpil ablalar dial up bağlanmıyor. Oluşturuverdik bir internet kafe havası.
Gelsin çaylar gitsin kahveler...
Hey hey kendisi anne işte, şimdi de sırada meyve salatası, insan utanmıyor soruyor tabi bu kadar şımartılınca, "-yok mu acaba bu kafenin bir pasta ve kahve molası." cevap gecikmeden geliyor kuşkusuz ama burada yazması biraz uygunsuz. :)

Hala kış hala soğuk olsa da içini ısıtıyor insanın aldığı mailler...
Ve her seferin de yüzümde aynı gülümseme "Ne de güzelmiş insanın bir blogunun olması" derken buluyorum kendimi.

İzninle...
İçimi ısıtan "Takıntın Olacağım" konulu mailini burada herkesle paylaşmak istiyorum.
Güzel kızını öpüyorum.

"Merhaba Evren, bana hediye etmis oldugun ve severek kullandigim kolyeyi takmis oldugum bir gunde blogger oldugun bilgisi ulasti. zevkle baktim takilarina ve hayranlikla okudum yazdiklarini. paylastigimiz anlar kisa, paylastigimiz anilar cok az olsa da, her aklima gelisinde yuksek ses tonun, mimiklerin, deli dolu tavirlarin, peynir-ekmek sevdanla yuzumde bir gulumseme olusturuyorsun. iyi ki tanimisim seni. sayfani zevkle takip edecegim. tasarimlarinda ve hayatinda basarilar dilerim.
not: arasira ugra, bizi ihmal etme ne olur. kizim buyuyor her gecen gun, seni tanimasini ve anilarinda yer almani istiyorum özellikle."

Sevgiler çoğalınca gülümsemek ne kadar da kolaylaşıyor.
Gülümsemeniz hiç eksik olmasın yüzünüzden.
Evren

5'i 5 Yerde

Şuşu ile gittiğimiz bir alışveriş gününde oluşan karmaşa eve geldiğimizde elimizde fazladan bir sürü para olmasına sebep olmuştu. Hikayesi uzun ama anlaşılmasın ki parası ödenmedi. Ödendi hem de fazlasıyla...
Dün gece otururken baktım şöyle bir paralara, 5'i bir yerde geldi aklıma. Elimde çok çok olunca malzeme ben de yapıverdim bir 5'i 5 Yerde sallanan tasma...

Hemen koşup geldim Serpil ablaya. Kendisi gümüş hastası. Baktı ve dedi ki, kısa olsa...
Ne yapalım söz büyüğün uygulama küçüğün. Var elimizde nasıl olsa daha çok çok para. Bu gece yolu yok çalışılacak bu modelden daha kısa...

Sevgiyle kalın.
Evren 

Yakutu Anka

Oldum olası severim gümüş takıları. Özellikle de yüzükleri. Öyle ki yüzük olmazsa parmağımda çıplak hissederim kendimi. Yaş aldıkça başını sever oldum yüzükden başka takıları. Bu kolye de öyle oluştu zaten. Gümüş olmasını dilerdim elbet. Ama kısmet bir gün gidersem bir gümüş kursuna belki o zaman hazırlarım sizlere kolyelerden çeşit çeşit uzun kısa...
Hayat sizlere keyif aldığınız uğraşlarınız için parayı ve zamanı aynı anda denk getirsin inşallah.
Evren

Su Damlası

Nar Çiçeği modelinden sonra aklıma mavi olanlarla da bir tasarım yapmak geldi. Her seferinde ayrı bir şey tasarlamayı sevdiğimden ufak tefek değişikliklerle yanda gördüğünüz kolye çıktı ortaya.
Bu sefer isim annesi bizzat kendimim.

Şuşu fotoğrafları görünce bir de şu beyaz örtüyü ütülesen dedi. Kat izlerinden de anlaşılacağı gibi. Oysa Şuşu'nun beyaz örtü dediği annanemin beyaz dantel ile çevrelediği bir yastık kılıfı.
Bir gün onun fotoğrafını da koymalıyım buraya. Hem dantelin hem annenemin.

Ne çok isterdim hala hayatta olmasını. Bana o bakmış çocukluğumda. Yaramaz bir kız çocuğu olarak az çektirmemişim ona. Yemek tabakları ile peşimden koştururmuş. Keşke diyorum görse şimdiki halimi. Belki de görüyordur kimbilir. Görüyor ve artık YEME diyordur.

Sizler eğer hala görebiliyorsanız sevdiklerinizi, çekinmeyin, içinizden geldiğinde mutlaka söylediğin onları ne kadar sevdiğinizi.
Ama bayıltıp bunaltmayında sevginizden.
Annemin de dediği gibi herşey dozunda güzel.

Evren 

GECENİN GETİRDİKLERİ...

Sıkıntılı bir gün geçirdim aslında. Hava İstanbul'da alışık olmadığımız kadar soğudu. Eve kapanmak ve kolye tasarlamak için iyi bir fırsattı kuşkusuz. Akşam saatlerinde ziyaret etmeye alışkın perilerim gene şaşırtmadı beni ve 21:00 sularında geldiler. İyi de ettiler onlar sayesinde 2-3 tasarım daha yapabildim.
Ama temelde sıkıntımın sebebi dün annemden aldığım telefondu. Başının döndüğünü söyledi ama bu nedense bana hafifletilmiş bir açıklama gibi geldi. Ne de olsa iyice ihtiyaç duymadan asla doktora gitmezdi canım annem. Bugün yapılan tetkiklerde bir şey çıkmamış. Yarın devam edilecekmiş. Umarım önemli bir şey değildir. Kafam takıldı kaldı işte annemin söylemediklerine...

Herşeye rağmen mutlu uykuya dalacağım bu gece. Hayatta önem verdiğim ve benim için vazgeçilmez 3 adamdan ikisi bana yazdıkları yorumlarla nasıl da mutlu ettiler beni.
Üçüncünün hakkını yemiyeyim.
Canım babam daha bu siteden haberin bile yok. Olsa eminim sen de hemen yazardın düşüncelerini...

Kardeşim ve eşim yazmışlar bu gece... Teşekkür ederim her ikinize de. İkiniz de benden uzaktasınız şu anda. Ama ne kadar da güzellikler kattınız bu soğuk ve yalnız geceme.
En kısa zamanda bir araya gelip geceleri güne bağlayalım. Seviyorum ikinizi de...
İYİ Kİ VARSINIZ...

Madem aileye ayırdım bu geceyi, dünyaya bu kadar sevgi dolu bakabilmemi sağlayan, ilkeli, çalışkan ve dürüst olmanın erdemli bir insan olmak için yeterli olduğunu bana gösteren anneme ve babama; yazılarını okumaktan büyük keyif aldığım Haşmet Babaoğlu'nun bir yazısı aracılığla teşekkür etmek istiyorum.
Sizi çok seviyorum.
Ve galiba büyüyorum.
İYİ Kİ VARSINIZ...


***********____________ ************

BABAM BENİM (Haşmet BABAOĞLU)
Bir tarihte minik bir anket yapmış, yuva çocuklarının babalarını nasıl tarif ettiklerini araştırmıştık.İstisnasız hepsi "çatık kaş"tan söz etmişti."Baban ne yapar?""Kaşını çatar.""Baban nasıl biri?""Babam... e... şey... çatik kaşlı biri."Babaların uykuculukları, "hediye alan adam" olmaları, "gezmeye götürmeler" falan hep çatik kaş vurgusundan sonra gelmişti.Şaşılacak bir şey yoktu bunda elbette.Otoriteyi ve erkekliğin prototip yüz çizgilerini tarif et deseler, biz koca adamların bile aklına hâlâ önce babamızın yüz çizgileri gelmez mi?Onun çatık kaşlarından öğreniriz gücü ve iktidarın tartışılmazlığını...Oysa ne sıkıntılar çekerler kendi başlarına hayatla boğuşurken...Biz çocuklar hiç bilmeyiz, o yüksek otorite tepelerinin hayatın sert dalgaları karşısında nasıl sancılar içinde eğilip büküldüğünü!..Zaten bunu fark edip içimizde hissettiğimizde gerçekten büyümeye başlarız.Kralın çıplak olduğunu görüp şu acımasız hayatkarşısında onu bütün "çıplaklığıyla" sevdiğimizde gerçekten olgunlaşma çağımız açılır.Ama ne zordur o yolualmak!O çatık kaşların öte yanına geçmek, o yaralı müşfik kalbe dokunabilmek için ne çok zaman geçer!
***
Anneyle çocuk aynı atomun parçalarıdır.
Baba "dışarıdan"dır.O çekirdeğin çevresinde döner durur baba. içeri girmek ister bazen, bazen de sıkıntıyla dışarı çıkmak ister...O yüzden babamızla ilişkimiz bir bakıma ilk SOSYAL iLİŞKİmizdir.Yani biraz biz babalarımıza doğru gideriz. Biraz da babalarımız bize doğru gelir; bazen duraksayarak, bazen tökezleyerek, bazen de acemice, düşe kalka...
Tam da bu yüzden işte...Tam da bu yüzden annemizle iyi ilişkimiz bizi iç dünyamızla barıştırır ve babamızla iyi ilişkimiz ise bizi DÜNYA'yla, şu bildiğimiz dünyayla buluşturur, tanıştırır.
***
Bilelim ki... İnsanı anlamak annelerimizi sevip anlamakla başlar.
Hayatı anlamanın yolu ise babalarımızı sevip anlamaktan geçer.
Bilelim ki...Annelerimiz bizi gerçekten seviyorsa biz de kendimizi seviyoruzdur...
Babalarımız bizi bağrına basıyorsa biz de başkalarını korkmadan kucaklayabiliyoruzdur...
******************************

Siz de kucaklayın sevdiklerinizi.
Vakit kaybetmeyin.
Hemen şimdi sarılın sımsıkı onlara.
Evren

Nar Çiçeği

Bu haftasonu sadece 3 tasarım yapabildim. Uzun zamandır elimde olan üzüm salkımı gibi hayal ettiğim pembe boncuklara ilişkin bir tasarım gözümde canlandı. Bittiğinde gri pembe uyumunu ne kadar sevdiğimi fark ettim. Mat zincir üzerine büyük halkalarla iliştirdiğim pembe boncuklar Serpil ablaya nar tanelerini çağrıştırmış. İsim annesi odur yani.
Tam da mevsimi değil mi.
Sevgileriniz de nar gibi olsun dilerim.
Pazardan alın bir tane eve gelin bin tane...
Soğuk İstanbul günlerinde sevgi ısıtsın hepinizi.
Keyifli bir hafta diliyorum.
Evren 

Güneşin Kolları

Günü yakalamakla ilgili düşünürken arşivi karıştırdım. Bulunca 'güneşin kollarını' siz de yakalayın istedim.
Sevgiyle kalın.
Evren