24 Ocak 2006

Su Damlası

Nar Çiçeği modelinden sonra aklıma mavi olanlarla da bir tasarım yapmak geldi. Her seferinde ayrı bir şey tasarlamayı sevdiğimden ufak tefek değişikliklerle yanda gördüğünüz kolye çıktı ortaya.
Bu sefer isim annesi bizzat kendimim.

Şuşu fotoğrafları görünce bir de şu beyaz örtüyü ütülesen dedi. Kat izlerinden de anlaşılacağı gibi. Oysa Şuşu'nun beyaz örtü dediği annanemin beyaz dantel ile çevrelediği bir yastık kılıfı.
Bir gün onun fotoğrafını da koymalıyım buraya. Hem dantelin hem annenemin.

Ne çok isterdim hala hayatta olmasını. Bana o bakmış çocukluğumda. Yaramaz bir kız çocuğu olarak az çektirmemişim ona. Yemek tabakları ile peşimden koştururmuş. Keşke diyorum görse şimdiki halimi. Belki de görüyordur kimbilir. Görüyor ve artık YEME diyordur.

Sizler eğer hala görebiliyorsanız sevdiklerinizi, çekinmeyin, içinizden geldiğinde mutlaka söylediğin onları ne kadar sevdiğinizi.
Ama bayıltıp bunaltmayında sevginizden.
Annemin de dediği gibi herşey dozunda güzel.

Evren
 Posted by Picasa

1 yorum:

An'a kazınandır senden bana kalan...
ANLAMLIDIR...

Teşekkür ederim sımsıcak yürekten bir tebessümle...