Zamanı unutturan...
Yüzümü gülümseten...
Yatağımda uyumaktan keyif alan...
Sadece bir gün oldu seni görmeyeli, şimdiden özledim
Seni çok seviyorum deyişini.
Hani içtenlikle bakıp da ellerimi sevişini.
Ama bu bana özel değil biliyor musun.
Sen seni seven herkesi böyle sevdin küçüğüm.
Herkes de seni böyle sevsin dilerim.
Ben kendi adıma TEŞEKKÜR
etmek istedim sana.
Sen farkında olmasan da,
Zor günlerde arkadaş oldun bana...
Annenle o benim arkadaşım kavgaların hiç bitmesin.
Sıkılırsan yap bir meditasyon rahatla.
.
Ya da uyu sevdiklerinin kollarında. (Bilir misin bilmem; doktor annene hadi bakalım zamanı gelmiş bu kız durmaz artık dediğinde Şuşu vardı yanınızda.)
Arada spor yapmayı ihmal etme.
Parmaklar da ince ve güzel olmalı di mi ama.
Annen bu konuda bir harikadır.
Hiç kuşkusuz ona çekeseksin bu konuda.
Unutulmaz elmalı salata sakinleşmek için ne yapsak dediğimiz anda çıktı ortaya.
Bir gün bende anneni beklerken baby chef'den aldığımız tarifle yaptığımız o limonatanın tadı hala damağımda...
Sevgini katarsan küçüğüm yaptıklarına unutulmaz anlar bırakırsın hafızalarda.
Ama sanmaki hep usluydun ve söz dinledin.
Sadece gönül almasını çok iyi bildin.
Anneni üzüp üzüp sonrada tüm içtenliğinde sarıldığında
"seni gerçekten çok seviyorum annecim ben senin kurbağanınım" deyişinden anladık ki
sen büyünce çok canlar yakacaksın.
Varsın sen yak, (korkum yakıp da fark etmeyenler çıkarsa karşına diye)
senin ki yanmasın da...
Sen gönül almasını bildikten sonra.
Ama dikkat et kimsenin kalbini kırma.
Kırılınca yapışsa bile izi kalır.
Unutma!
Hoş annenle baban öğretecek bütün bunları sana.
Herkesden bir parça olacak sen büyürken sende.
Ama sen gene de tehlikeli karışımı hep tut aklında.
Şuşu kadar narin ve ince
Benim kadar süslü ve zevkli
Annen kadar komik ve pratik...
Umarım büyüme yıllarının da tanığı olurum.
Uzaklarda olsam bile...
Annenle baban çok arayıp sormasa da.
Ben onlara yazmasam da.
Buluştuğumuzda herşey kaldığı yerden devam eder bizlerin hayatında.
Bunu da öğreneceksin zamanla;
Önemli olan telefon ilk çaldığında açıp açmaman değil,
Açtığında koşup koşamayacağındır.
Ve hayatın kaldığı yerden akıp gitmesini belirleyen de insanları kalbinde koyduğun yerdir.
Onların bende özel bir yeri var.
Artık senin de.
Evrenim,
YanıtlaSilSuper yazmissin yine, seni okumaktan cok cok keyif aldim guzel gozlum.
Fotolarda pek guzel suslemis bu fotoromani....,
Ellerine saglik.
Bir hayranin,
$.
hayat ozel yerler,ozel kalplerle yasanirlik kazanir.gozumu kapattigimda yasamimda deger bulan ve cok hizli attigina inandigim kocaman 2 kalp sesi duyuyorum ve bunlardan biri cok uzaklara gidecek olsada hep atisini ve hayatima kattigi simsicak sevgisini hissedecegim.Minik kurbaga ise sanirim seni kimseyle paylasamayacak.buyudugunde bile:)
YanıtlaSil