"O olmazsa yaşayamam." demeyeceksin.
Demeyeceksin işte. Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni, senin o'nu sevdiğinden.
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Çalıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini... Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin. Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın. Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın. Çok eşyan olmayacak mesela evinde. Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen, çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin...
Güneşi, ayı, yıldızları...
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak. "O benim." diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir şeylerin.. .
Mesela gökkuşağı senin olacak. İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, ya da pembeye. Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden,
Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
Hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın.
Ucundan tutarak...
Can YÜCEL
***
Ne aşklar yaşadım zaten yoktular...
Can YÜCEL'den alıntı yapmış NİNO, okuyunca yukarıda yazdığım satır geldi aklıma nerdendi kimdendi hatırlayamadım ama aklıma gelince düşündüm.
Yaşadığım aşkları...
Gerçekten yok muydular ?
Bir sevgilim olmuştu. Özenirdik doğumgünlerine, ilk tanışma tarihi, buluşma tarihi, öpüşme tarihi... Herşey kutlanırdı. Unutulmazdı. unutulursa kırılırdı kalp...
***
Sonra aşık oldum. Gördüğüm an "Seninle ölmek istiyorum" dedim.
Düşündüğüm kadar uzun sürmedi. Gitti... Gittim.
Ne o öldü ne de ben. Ama bitti.
Güzel ve özel günlerin hiçbirinde belki de yanyana değildik.
Ama ne zaman bir araya gelsek o günü ve geceyi çok özel kılardık.
Yoksa kılar mıydım?
Yoksa o günler ve geceler hiç yoklar mıydı?
****
Biliyorum kızacaksınız beni tanıyan bazılarınız bana ama ben buyum.
Bugün özel değil benim için...
Bazılarınız çok özel kutlamalar yapacaksınız biliyorum...
Bekleyeceksiniz sevilmeyi... Hatırlanmayı... Özel kılınmayı...
Bir kerede benim dediğimi deneyin.
Hiç sebebi yokken bir mum yakın o gece yemek masasında...
Ya da tam eve girerken bir papatyayı koparıp verin sevdiğinize...
Sonra düşünün kendinizi hiç bu kadar özel hissetmişmiydiniz...
Ben hissettim, papatyayı koparıp,
Mumu yaktığım her gece kendimi çok özel hissettim.
Sen de hissettin mi?
Yasgunu ve yılbası dışında hiçbir gün bana özel gelmez,kutlamamda.Bugünde oldugu gibi.Belki ben garibim belki ben tuhafım:)Gökcenin sevgililer günü hediyesi 20kg tavan boyası olacak:)Anla artık ne kadar özel bizim için:)))
YanıtlaSilHayat yaşandığı kadar vardır...
YanıtlaSilGerisi ya hafızadaki hatıra, ya da hayaldeki ümittir...
Hüsranı ise tek bir yerde kabul ediyorum: Yaşamak mümkünken yaşayamamış olmak.
Çetin Altan
ben bu satırları okudukça kendimi daha iyi hissediyorum, hayatımda senin gibi bir dostum olduğu içinde kendimi çok ama çok şanslı hissediyorum....
En uzak mesafe ne Afrika'dır
YanıtlaSilNe Çin, ne Hindistan,
Ne seyyareler
Ne yıldızlar geceleri ışıldayan...
En uzak mesafe iki kafa arasındaki mesafedir
Birbirini anlamayan.
Can Yücel
Şiir ben yazmışım ya da beni anlatırmış gibi sanki... ama kuşkusuz daha güzel yazılmışı :)) sana da öyle geldi mi... anlamazsın ya sen bazen beni...
YanıtlaSilDeğişim başladı...
YanıtlaSilO nedenle buradaki yorumlara cevaplar için evrenin dünyasının yörüngesine girin ve bekleyin.
İyi ki varsınız...
Soz söz...
Beni zorladın...
Yazmam ve yazmam için..