Ben ve sağlığımdan söz ediyorum.
Herşey iyi gidiyordu.
Sonra Ocak ayının ortalarında hastalandım.
Uzun bir hastalık ve tedavi döneminden sonra tam iyileşmiştim ki...
Bahar bu yıl erken geldi. Benim alerji dönemini açmış olduk ve bu faranjit ve bronşit ile birleşip tedavi olayım diye içtiğim ilaçlar da ayrıca reflümü coşturunca...
Geçen hafta gene hastalandım.
Beni tanıyanlar bilirler ev hapsi hiç bana göre değildir.
İnatla iyileşmek adına 1 hafta evde yattım.
Bari kolye yapayım dedim. 2 kolye yaptım ama gene fotoğraflarını çekemedim. Fotoğraf makinam ile ilgili anılarım kötü olduğu için elime almak istemediğim gerçeğini bir kere de kendime yüksek sesle söyleyip sonra da onu satıp yenisini almam gerek sanırım.
Evet evet...
Ben bu aralar değişmesi gereken 2-3 şeyi daha değiştirip iyileşmeliyim.
Nerden başlasam dersiniz???
Ben biliyorum nereden başlayacağınıda umuma açık bu blog.İfade özgürlüğüm kısıtlanıyor:)
YanıtlaSilnerden başlaman konusunda bir fikrim henüz yok ama emin olduğum birşey var ki artık bir yerlerden bir an önce başlaman yoksa bu döngü böyle devam edecek ve senide içine alacak diye korkuyorum...
YanıtlaSilönce sağlıkmı dersin, iş mi dersin aşklarınmı, dostlulklarınmı bilmem ama lütfen artık bir yerden başlaaaa...
Baslangiclar en heycan verici anlardir. Insanin yuregini titretir.
YanıtlaSilBaslangiclar ilkbahar gibidir, umut tasir.
Keske baslangiclar hic tukenmese, hep baslangic kalsa.
O umut,
O heycan,
Keske hep icimizde olasa.
Hey sen de kimsin? Yeni bir hayranım oluştu galiba. Evet katılıyorum başlangıçlar heyecan vericidir. Ama güven bence en önemlisi. Kendini güvende hissedip heyecanı içinde hissetmek daha da güzel.
YanıtlaSilİsterse insan heyecan da devam eder, umutta.