Üzerine Yürek Pulu Konulan Mektuplar - Bilinmeze

Sevgili J.,

insanın hiç tanımadığı birine hediye alması ne zormuş meğer. sevdiğin renkleri bile bilmiyorum mesela. nasıl da zorlandım karar verirken bir bilsen. sonunda sevgili h. ile yoldan geçen bir kız çocuğuna sorduk. kaç yaşındasın? onikiymiş. nasıl da sevimli bir hali vardı. ne sever ki sizin yaşınızdaki kızlar dedim, parfüm mesela dedi. sen henüz  dokuz yaşındasın ve sanırım parfüm için biraz daha büyümelisin. ben sana istediğin montu aldım, rengini de yazsan kolay olacaktı ama yazmamıştın. hoş zaten gelen mektubu senin yazdığını da düşünmedim. öğretmenin kaleminden çıkmış gibiydi sanki. oysa en azından kaleminin izi olsun isterdim. sonra güldüm bu isteğime. yürek izin vardı ya... onu alıp yüreğime koydum. artık hep orada olacaksın. belki ve büyük bir ihtimalle tanışamayacağız seninle. ama neler düşledim bir bilsen. sahip olmadığım çocuğum yerine koyuverdim seni, okuttum büyük kentlerin başarılı üniversitelerinde. sonra da gönderiverdim seni yurtdışında bir okula, anlayacağın isteyip istemediğini bilmediğim bir yola yolcu ettim seni. gülersin tabi!  büyüyünce anlayacaksın ki, insan hemen düşler kuruverir kendine. ve bazen o düşlerin gerçeğinde düşüverir olduğu yere. okurken ben daha dokuz yaşında bir çocuğum dediğini duyar gibiyim. tamam, kısa kesiyorum. yeni yıla bir kaç gün kala bu kadar ahkam kesmek yeter değil mi?

2010'u nasıl geçirdin bilmiyorum ama 2011'de çok gülmeni diliyorum. hediyelerini aldığında yanında olamayacağım ama yüreğinin ısındığını hissedeceğim. bu arada beğenmezsen renklerini, ve eğer olmazsa üzerine diye değiştirme kartların var. sen annenle babana rica et, değiştirirler senin istediğin beğendiğin başka bir tane ile. ben pembe ve griyi sevdiğim için elbiseni öyle aldım. çorabını da sevgili h. seçti. ona kalsa sana 14-16 yaş montu alacaktık neredeyse, -rengini ve modelini beğenmişsindir umarım- çocuk kalın giyinir soğukta, büyükçe al biraz diye diye hal oldu alışveriş boyunca. tanısan onu da çok severdin eminim. inanmazsın belki ama bugün bütün gün kendime elbise aradım. meğerse sana almalıymışım. bugün sevgili h. dedi ki, sen seviyorsun ya dağıtmayı, bol bol harcamayı, evren de sana bol bol gönderiyor. karma, enerji her neyse işte söylenenler doğru galiba. bilmem ki öyle mi sevgili j., bol bol gelmiyor ama, anlayacağın akmasa da damlıyor, yağmasa da gürlüyor, hep şükretmişimdir. iyi ki, derim böyle zamanlarda. iyi ki, çıkartıyor karşıma. yüreği bol olmayı ailemden öğrendim ben. anlamazsın sen daha ama, büyüdükçe ve Ona teslim ettikçe kendini anlayacaksın. O kim deme, her gece Tanrı'ya dua et, ve her sabah uyandığında şükretmeyi unutma. dilinin ve söylediklerinin önemi yok. hiç kafanı takma. sen yüreğine bırak kendini. o bilir ne diyeceğini. ve bir gün büyüdüğünde, bir çocuğun gülümsemesi olmayı dene. görmesen de hissedersin biliyorum. sevgiyle, hep.

Üzerine Yürek Pulu Konulan Mektuplar - Noktalı ya da Noktasız Bir Çizgi

Sevgili I,

uzun zaman önce kaleme aldığım satırları gönderiyorum sana. bir okuyup değerlendir, eğer beğenirsen üzerine konuşuruz, kayda değer bulmazsan da at gitsin. nereden çıktı bu mektuplar deme, bilirsin severim. zamanın yitip gittiği değerlerinden biri olsun istemem mektuplar. büyük adamların aşk mektuplarını aldım geçen gün. okuması nasıl da keyifli. zaten hangi kalemden çıkarsa çıksın var mıdır mektup okumak kadar keyiflisi. bak ne yazacaktım, kalem gene nereden nereye getirdi beni. metni maille de atacağım ama cuma günü. yani senin mektubu aldığından emin olduktan sonra. hainim değil mi? ama seni seviyorum. görüşemezsek ki, telefonumu kapatıyorum, sana bol sayfalı romanlar diliyorum. roman karakterlerindeki gibi bir adama aşık olasın inşallah diyor ve seni kocaman öpüyorum. öyle değerlisin ki... hep ol hayatımda, yanı başımda, bir daha da gitme böyle uzaklara... 2011'de dönmeni dilesem, döner misin ki yanıbaşıma. hadi kal sağlıcakla... uzaktan sevmek de güzel seni, hep yüreğimde oldukça...

İçinde yer alamayacağım fotoğraflara takılıyor gözüm, her bir fotoğrafta bizli zamanlardan kalma ayrıntılara takılıyor sonra... Bir fotoğrafta kolu gözüküyor sadece, ama biliyorum o kazağı ben; nereden alındığını, ne zaman alındığını, ilk nerede ve nereye giderken giyildiğini biliyorum. Sonra başka bir fotoğraf... Bu sefer arkada sadece bir fon gibi duran bir sandalyenin metal ayakları gözüküyor sadece. Kimbilir kaç kez oturdum o sandalyeye diyorum, üzerinde otururken kimbilir kaç kitap okudum, kaç kez eğilip öptün beni.  Alındıkları günün heyecanı sardı içimi. Gözlerinin ışığını gördüm neredeyse 10 yıl sonra yeniden... Tuhaf diyorum, bu yürek hala sana yangın. Hala bir acabası var aklımın... Kız çocuğunun üzerinde elbise çekiyor dikkatimi, hiç olmamış diyorum, ben olsam öyle giydirmezdim. Ben olabilir miydim, gözleri sana benzesin yeter, başka birşey istemem derdin ya, baktım da gözleri bana hiç benzememiş, doğal olarak. Ama biliyor musun aynı sen. Ne komik değil mi, tam da sana yazarken, oraların müziği çalıyor dışarıda bangır bangır. Tesadüf diye birşey var mıydı sahi... Belki sen de beni düşündün o anda. Mümkün mü?

Mektupların hepsini yırtıp attığımda sanmıştım ki, bitti gitti herşey o yangınlarla. Unutmuşum arka bahçelerimizi, arka bahçelerimizde ekip, büyütüp, toplayıp ya da çürütüp tekrar toprağa karıştırdıklarımızı. Arka bahçelerimizde neler neler gizli kimbilir, neleri gömdük ağaç diplerine ve neler büyüktük bir zambak ya da zerdaçal niyetine.

Sevgili İ.,

bayılıyorum senin çoşkulu hayat telaşına... nasıl da güzelsin üstelik her telaşın sonunda, nasıl da bir kaçamak yaratıp yeniliyorsun kendini. bu çok ilham verici... yazmıştım bir seferinde sana. diyeceksin ki neden bana o adı taktın. bilmem, belki de en çok sevdiğim kedi oluşundandır... kesinlikle sana bu adı takmam da sokağımın ipeksi tüylü kedisi oluşunun payı büyük. özendiğim o kamplardan birine henüz gidemedim. ve korkarım yakın bir zamanda da pek olası gözükmüyor. oysa bazen nasıl da dayanılmaz bir hal alıyor yaşamak ve nasıl da direniyoruz inatla yaşama. insan ne vakit yaşar sahi... ne vakit nefes alır derinden... kaçtığında mı yoksa kaçmaktan vazgeçtiğinde mi? sana yazarken nasıl da kolayca dökülüvermişti kelimeler bir bilsen. nefes ol kendine! nefes olabildin mi sahi çıktığın o dağ yamaçlarından bakınca kendine, sevebildin mi kendini. bir akradaşım, insan kendini sevmiyorsa bırak derdi, bırak onunla arkadaş olma. bir insanı sevmekle başlayacaksa herşey değişmeye ve güzelleşmeye ve özgürleşmeye, kendini seçmeli insan derdi. önce kendini sevmeli! dağların yeşilinde kaybolmak istiyorum bazen ve bazen baktığım gökyüzünde bir yıldız olmak sadece. düşündün mü bir yıldızı hiç bugünlerde. peki ya kafanı kaldırıp baktın mı hiç gece vakti gökyüzüne. yani şehrin ortasındayken diyorum, yani kaçtığında değil, durduğunda, yani yapayalnız kaldığında, baktın mı hiç gökyüzüne... hadi bırak herşeyi  ve kaldır kafanı kendi yıldızına. nasıl da parladığını göreceksin, oncasının içinde.

201de yıldızlar yoldaşın olsun, yüreğindeki sevgi yıldızlar kadar çok. sevgiyle kal, hep.

Üzerine Yürek Pulu Konulan Mektuplar - H'ye, H'ye ve H'ye

Sevgili H.,

beni tanımadığını ve bu mektubu aldığında çok şaşırıcağını biliyorum. sana dair aklımda kalanları  sana iletmek istiyor yüreğim. neden diye sorarsan eğer, sevgiye hep inandım ben. insan senin ne kadar ve ne denli sevildiğini fark edince, böylesine sevilmek istiyor haliyle. sonra, sonra ister istemez öğreniyor her sevmek farklıdır diye. bilmem sen farkında mısın ki, dilerim farkındasındır, asla hiç kimse bu kadar sevemeyecek seni bu şehirde... zaten bundan sonra şehir senin bildiğin gibi de olmayacak artık değil mi?  ama ben gene de dilerim ki, sevgi denizinde yüz sen 2011'de de. tanıdık gelen ama bir o kadar farklı bir yürekte olsanda...

seni tandığım ilk zamanlar, senin tarafından yazılmış kelimeleri okur, her bir kelimende sanki sonunu bilmediğim bir mağarada, karanlıklar içinde ilerler ve sonunda kaybolurdum. bazen sorularım bazen cevaplarım sende olurdu ve ben her uyandığımda, uyuyup kalan yanıma kahrolurdum. senin yol gösterici yanına vuruldum, beyninden sızanlara, yüreğinden akanlara....  gidiyorum derken en çok üzülenlerden biriydim. bencilce kendimi düşündüğümü itiraf etmeliyim. döndüğün gün eksik kalan yarımım gelmiş gibiydi. havada asılı kalan sorularımın yanıtları hemen oracıkta olacaktı işte gene. velhasıl sevgili h., varsın ve hep olacaksın. 2011 kelimelerini dipsiz kuyulardan çıkarıp, güneşlere savurduğun bir yıl olsun dilerim.

sevgili h., sen bilmezsin ama içilen bir kahvenin kokusunda senin kokunu duyduğum çok oldu benim. ya da bir kadeh baküs şarabın sendeki kızıl yansımasında bulduğum kendimi. bu mektubu 2010'un son günlerinde alacaksın. ve sen, kızıl saçlarında kırık yanını saklayan sen, 2011'e biraz kızgın, biraz yorgun bir selam çakacaksın. O selamını alacak ve sana bir gülümseme verecek. sen o gülümseyi, senin kadar yürekli, senin gibi taşı sıktığında suyunu çıkaracak olan o adama vereceksin. adam gibi adam olmayı senden öğrenmeyecek, sana gösterecek ki şehir senin bildiğinden farklı davransın artık sana. sen şehirleri seversin, şehirlerin ara sokaklarında, sırtında bir çanta yürümeyi ve içmeyi. uzo'n duruyor, senin ve benim bir gece vakti, içip içip hayata, adamlara ve sevmelere sövmemizi bekliyor. gecenin kızıllığına karışacak bir sigara dumanında saklı gözyaşından öperim, hep.

Üzerine Yürek Pulu Konulan Mektuplar - Gnin Üzerinde Çizgi Mucizesi

Sevgili Ğ,

biliyorum sen benden bir mektup beklemiyorsun, zaten kimden ne bekliyorsun ki... seni tanıdığım ilk güne, o eski evimin salona açılan mutfağında açılan bir şişe şaraba ve yenilen soğuk etlerin kırmızısına takılı aklım bugünlerde. şimdi eminim, sevgili b.nin sana yazdığım bu mektuptan haberi olduğundaki yüzünü düşlüyorsun. ben de düşündüm ve güldüm. nasıl da üst dudağı bükülür, nasıl da gözlerini süze süze bakar böyle anlarda. senin benim hayatımda bir mucize olduğuna inanmam boşuna değil, sen de biliyorsunki, insanın en büyük mucizesi kendine yürüyebilmesi. sen benim kendime yürümek konusundaki çelişkilerimi aldın, bir de sanırım cesaret ektin yüreğime bir tutam. senin o gün, kaybedecek neyin var dediğin, o gün, hayatımın dönüm noktası oldu.  karşımıza çıkan durumlara ilişkin alacağımız tavrın, sonuçları açısından bakıldığında uğrayacağımız mağduriyetlerin habercisi olduğunu söylemiştin.

2011 için düşlerimin arasına ekledim bir yenisini, uzaklara gitmek isteyişimi. bunu sevgili u.ya da yazdım. gitmek istiyorum. sen bana ilk harf olamayacağımı ama son harf olarak anılamayacağımı da öğretensin ve üstelik buna rağmen yürekte kalıcı olacağmı da... ortada olmak değil önemli olan demiştin, ortada kalmaktır. çünkü birinde sensindir karar veren ve diğerinde sen bile yoksundur ortada... seni galiba bu yüzden hep çok seveceğim. bu yüzden derken, mucizem oluşunu kast ediyorum. evet, sen benim mucizemsin, iyi ki. hep ol...

Üzerine Yürek Pulu Konulan Mektuplar - F'ye ve G'ye

Sevgili F.,

hayat akıp gidiyor ve sen neresinden tutmak istersen iste, bir ipliğin ucundan tuttuğunda mesela, sökülüp giden bir çoraba benziyor. kaybediyorum diye düşündüğün her seferinde bulduğunu fark edebilsen belki de sevinirsin üzülmek yerine. seni tanımak, bir çiçeğe dokunmak gibi. yüreğin en naif yeri ile sevebilmeli insan seni. bilirim sen sevilmekle değil sevmekle kurarsın bağlarını ve hayatı sadece böyle olduğu için bile sevebilirsin sonsuz. ben ne vakit seni görsem, kendimdeki hoyratlığı söküp atmak isterim. hoyrat bir sevginin yıkıcı yanında kavrulan yüreklerin sonsuz okyanuslardaki maviliğini görüyorum da bugünlerde, garip ama bir yanım seviniyor işte sebepsizce. uzun zaman oldu iki lafın belini kırmayalı, bunda senin de benim de şiddete meyiletmeyişimiz de var ama galiba asıl mesele zaman denen obura kaptırmak neyimiz var neyimiz yoksa. yeni bir yıla karşılamaya bu kadar az kala, zamanı çoğaltmak isterim seninle  gelecek sene. 2011 olsun en güzel yılımız. burcumuzda olacakmış şans, bolluk ve bereket. güldüm ben tabi ki o kahine. sen bizim yüreklerimizi görmedin dedim. yüreklerimizi görsen hep zaten bizimle, bizim içindir; şans da, bolluk da, bereket de dedim... iyi demişim değil mi?

öperim güzel mavi gözlerini, hep.

Sevgili G.,

hatırlıyor musun ilk atışmamızı, yaşıma başıma bakmadan, yaşını başını yok sayışımı. gümüşi saçlarında yaşamın kokusu saklı bir kadınsın sen ve sırf bu yüzden bile sevilesi, özledim güzel gülüşünü.   insan bazen kuytusunda kaybolmak ister ya kendinin, ve bazen yaprak yaprak dökülür ya, işte belki de tam da böyle bir karmaşanın ortasındayım aslında. bir yanım kuytularıma çekilip saklanmak istiyor kendimden, diğer yanım yaprak yaprak döküp giydiklerimi çıplak kalmak kendime. bunun bir formülü var mıdır söylesene? bir ritmi yanlış çalarsa bir insan, dinlemek ister mi bir kimse... ah sevgili g., nasıl da akıp gidiyor zaman denen mucize. bazen nasıl da kısa ve bazen nasıl da uzun gelir insana an değil mi? nasıl da bazen ansızın duruverir. durmasın istiyorum zaman bu günlerde, kalemin durmasın, akıp gitsin bildiği ritimde... 2011'e varsın bir ucu, orada devam etsin ritmi, aksak bir nağme olsun sesi yüreklerde.

gülüşü yürekli kadınları hep çok sevdim. seni de, hep.