yazmak için oturduğum her seferinde,
nedendir kazımak seni tenimden.
biraz maviye ihtiyacım vardı bugün
ve az biraz turuncuya.
sen istersen umut de buna...
yazmak istediğim her seferde,
neyin nesidir seni kazımak yüreğimden.
bir kuşun kelebeksi değil diye kanadı,
kırılmaz mı sanıyorum ne...
ah! nedir kendini bu denli kandırmaca...
insan gün geliyor, Tanrı benim sanıyor...
sadece bana ait.
sadece bana ait.
gülüyorsun değil mi...
gül tabi.
her yaranın altından çıkan ben olsam
kahkahalar atardım
ama sen çıkıyorsun,
ve kanıyorsun.
tenim acıyor,
yüreğim ondan daha çok.
sen acı eşiğim sınırsız mı sanıyorsun?
ah! ne büyük yenilgi benimki...
Tanrım! ne büyük bir yenilgi benimkisi
senin varlığın karşısında...
biraz maviye ihtiyacım vardı bugün
ve az biraz turuncuya,
sen istersen buna tuz basmak de yaraya...
evet sevgilim,
evet!
yazmak için oturdum,
evet sevgilim,
evet!
yine yaralarımı kazıdım,
evet sevgilim,
evet!
artık çok yorgunum.
bir kez daha bir şiiri
şairi gibi yazamadan
yarım bırakıp gidiyorum...
biraz mavi
az biraz turuncu
ve çokça tuz bulmak için yarama
huzur(un)dan ayrılıyorum
Tanrı varsa!
eğer bensem!
eğer benimse!
eğer birse!
senden geçerek
ona varmaya gidiyorum...
ona varmaya gidiyorum...
eğer değilse sevgilim
evet! eğer değilse...
bir mum yak kilisenin birinde
sen inandığın Tanrına
beni yanına aldı diye dua et
ve bir camiye git sonra koşa koşa
ve bir namaz kıl sadece iki rekat olsun
ve dua etmeyi unutma
şükret ona sevgilim,
beni yanına aldı diye...
ve herkese söyle
sevgili kuluymuş de
ve ağla ardımdan
nasıl bilirdiniz diye sorarlarsa
bildiğiniz gibiydi de
bir de hep, iyi ki derdi de.
iyi ki;
aldın onu yanına,
derken
gülümsemeyi unutma!
derken
gülümsemeyi unutma!
bir günde iki kez... aynı şarkı dolanıyor dilime, bir ihtimal daha var, o da ölmek mi dersin...
YanıtlaSilhiç böyle yazdığını görmemiştim, readerda okuyunca kimin bu dedim. sen hayata bulanmış, hayatı sürdüren bir kadınsın, neden bunca sızı var cümlelerinde. kaldır kafanı gökyüzüne bak, gece mi diyorsun ileriye bak, gecenin ardında sadece seven gözlerimizin gördüğü gökkuşağı mavisi, buluşmak için bekliyor seni.
kucaklarım evrenim.
ben de şaşırdım çıkana... böyle bir şey yazmak değildi niyetim. çıkana baktım, ben mi yazdım dedim. içim acıyor mu benim. farkında mı değilim. çıkmıştı işte sevgili y., demek ki dedim, derinde bir yerde kalan son sızılar da böyle böyle atacak kendini. farkında değilken ben ve aslında her güne gülümseyerek uyanıyorken, o böyle sızacak. eyvallah dedim. yayına vermesem dedim. ama yazdım dedim. hem Ona varmak için ölmek mi gerek sevgili y.
YanıtlaSilnasılda iyi geldi sabahımın körüne o kucak bir bilsen, gülümsüyorum. iyi ki :)
evren olumunu yazmis :)
YanıtlaSilkil iki rekat namazini
yak mumunu
olumu dugunudur :)
yazdım... yazdım ama gel gör ki son nefesini vermek istemeyenler gibiyim... çırpınıp duruyorum. belki de korkuyorum...
YanıtlaSilHanidir yorum bırakamıyordum canım malum ayarlardan dolayı:)
YanıtlaSilBakayım evrenim neler söylemiş neler dökülmüş yüreğinden dedim!...sonrada okuyunca!!!
a....ağzından yel alsın evrenim!o gülen yüzüne, hiç olmamış bu derinlerindeki sızılar-ın diline hükmedişi!..çıkmış bir kere:( gitsin ve bir daha geri dönmesin yüreğine...
bak mevsimlerden baharı kucaklamak üzereyiz...aç kapılarını sonuna kadar içeri girsin güneşin her rengi...gün eksilmesin pencerenden...Tanrı gülen yüzünü göstersin sana, düşlerin gerçek olsun...
*Evrenciğim bu fotoğrafında nasıl güzel gülmüşsün canım:)yüzün hep gülsün... :) sevgilerimle...
yüreğe sızıyı indirmemek... bunu başarabildiğim gün esmirim huzuru bulmuş olacağım. öğreniyorum. zaman. sadece biraz daha zaman...
YanıtlaSilfotoğrafa gelince, öyle güzel bir akşamın bir anı ki... sevginin egemen olduğu bir akşamdı. yansımış sadece yüzüme, gülüşüme. teşekkür ederim. canım.