KUMDAN KALE

Günler gri ne zamandır,
Öyle günlerde

sen hep benim beynimin kıvrımlarında
Her an sesleniyorum sana:
Olmayan kelimelerle

düş cümleleri kursan bana
Ben sana uyansam

güneşli her günün sabahında
...

...

Günlerden bir gün
Parmaklarımda parlak kum taneleri
Karışıyor suya
Sen farkında bile değilsin
Güneşli bir güne uyandım ben

Arta kalan kum tanelerinden kaleler yaptım
Saldım saçlarımı batıdaki kule penceresinden aşağıya
Bir adam koşarak geliyor yetişmek için kaybedilen zamanlara

Sen farkında bile değilsin
Her günbatımında

gülümsüyorum ben artık hayata

gün güneşli başlasa da

başlamasa da...

_____

Fotoğraf