Günler Geçip Gidiyor

Bir bayram daha geçiyor... Sabahın erken saatlerinde başlayan bayram ziyaretlerinin sohbetine doyum olmuyor. Günlük koşuşturmanın yanında deniz kenarında olmanın da verdiği bir rahatlıkla misafirler gider gitmez plaj kıyafetleri kaldığı yerden hükmünü sürüyor. Havlular omza atılmış, deniz gözlükleri aranırken; kendinden önce sesi gelenler bu sefer kahkahalarla karşılanıyor, ne de olsa ev halkı suç üstü yakalandı, gelenler de bu fırsatı değerlendirip bir kahkaha daha patlatıyorlar: Nasıl da yakaladık...

Bilmem kaçıncı kahvelere bilmem kaçıncı fallar eşlik ediyor. Dilenen hep aynı; iyiler güzeller olsun kötüler bizden uzak dursun...

Öğle sıcağı bastırınca kapış kapış giden gazetelerden birinin üçüncü sayfasındayım... Kara bir bulut gibi çöküyor kelimeler yüreğime... Sıkışıyor... Ağrıyor... Acı sanki her yerde. Söyler misiniz ne oldu o iyi dileklere. 

Telefonun susmayan öbür ucunda bir ses "ben seni hiç unutmadım, senin yerin çok başka" diyor. Gözlerim doluyor. Ben de unutmadım ama... aramak nedense hiç aklıma gelmiyor. Yüreği sahte olmayan insanlardan o... işi düştüğü için değil, yüreğine düştüğüm için arıyor. Ziyaretime geleceğine söz veriyor. Gülümsemem yüzümde asılı kalıyor. Eskiye gidiyorum, onun da içinde yer aldığı anılar yumağını kucağımda buluyorum. Bir kedi misali oyun oynayıp keyif almayı ne zaman öğrendim sahi ben?

Bir bayram daha gelip geçiyor. Eski bayramların tadı yok diyenlere, yenisinden tat almayı öğrenin derken buluyorum kendimi. Anılar güzel elbet, o anılarda yer edenlerin olmayışından belki de özlem duymak. Ama yarın, yeni anılar olacak bugünün de tadını çıkartmayı öğrenmek gerek.

Tüm bunları kaleme alırken, gülümseyen halimi yakalıyorum... Ben son zamanlarda daha sık gülümsüyorum. Aşkın yüreğimde olduğunu fark ettiğimden beridir, eskiye de, yeniye de, olana da, bitene de... hep gülümsüyorum... Ben gülümsedikçe hayat da bana gülümsüyormuş gibi garip bir fikre kapılıyorum. 

görsel