İnsan isterse masal tadında yaşıyormuş zamanı... Düne bir masal üzerinden bakabiliyormuş. Yarını bir masal tadında ümit edebiliyormuş. Buna kimi zaman düş diyormuş. Yüreğinin çocuk yanı masal dinlemeyi seviyorsa, içinde cadılar, zehirli elmalar, yedi cüceler, kurbağa bir prensin olduğu bir hayatı kendine kurabiliyormuş. Saraylara uzaktan bakıp, güneşin batışında yeniden bir doğuş bulabiliyormuş.
Velhasıl İstanbul...
Yaptın gene yapacağını.
Sana olan aşkımı, karşılıksız bırakmadın.
Aşkımı tazeledin.
İçime su serptin.
Gözüme fer ekledin.
Yüzümde bir gülümseme,
Beni gerçeğe döndürdün
.
İstanbul güzeldir. Bütün olumsuzluklarına rağmen hem de.
YanıtlaSilDaha sabah konuştuk :) Parpalim ama bana sorarsan huzurlu olduğu her yer ayrı güzeldir hı bir de şey yani Ben İstanbulun en çok vapurlarını bir de martılarını severim :)
YanıtlaSilİstanbul aşktır, aşk İstanbul başka ne denir ki :)
YanıtlaSil