Bugün bu fotoğrafa uzun uzun bakmak istedim...
Olmadı...
Uzun zamandır, uzun uzun zamanlarımın neredeyse tamamını işe ayırıyorum.
Galiba hayatta beni hangi işin mutlu ettiğini bulmak için son girişimlerim bunlar...
O yüzden belki de hayatımın akışını işe bırakıyorum...
Oysa bir de beni huzurlu kılan bir yan var hayatta...
Uzun uzun sohbet edip, şarap içmek...
Uzun bir yürüyüş sonrası soluk soluk gün batımını izlemek...
Geceleri yıldızların sonsuzluğunda gökyüzünü seyretmek...
Bir pazar gününü uzun uzun yaşamak ve pek çok şeyi o güne sığdırmanın mutluluğunu yaşamak...
Diliyorum çıktığım yolculuk, tüm bunları yapmak için bir fırsat verir bana...
Ve ben o fırsatı sevdiklerimle, uzun uzun sohbetler edip, yürüyüşler yapıp, yıldız saymak için değerlendiririm.
Kendinize, içinize ve sizi mutlu kılan her şeye aşkla bakın.
Şimdilik hoş kalın.
Fotoğraf
Hikayesi:
Stefano de Rosa (İtalya)
Arkada dolunay, önde Alpler ve Pirchiriano dağının 1000 metrelik yükseltisine kurulmuş Sacra di San Michele manastırı… İnsani, jeolojik ve astronomik zaman ölçüleri bu fotoğrafta yan yana gelmiş. Fotoğraftaki bina insan zamanıyla eski olabilir ama dünya zamanıyla yanındaki dağlara göre daha bir bebek. Ay ise milyarlarca yıldır hep aynı.
yolculuk nereye Evrencim ben de gelebilir miyim :-)
YanıtlaSiluzaklara, ıssızlaşan kumsallara, yalnız kalan aya ve yıldızlara :)
YanıtlaSilyolculuk etmek isteyene her zaman gel denir pillim...
benim gibi bi gezentiye gel dersen atlar gelir :))bol bol gökyüzüne benim için göz kırp o zaman :)
YanıtlaSilBen gelmiştim. Ama sen yoksun. Bir merhaba diyeyim istedim.
YanıtlaSilne iyi ettin idea... yüzüm o gün de gülümsemişti... bu gün de gülümsüyor...
YanıtlaSil