"Sen gittin çocuk... Onlarca çocuk daha güzel bi geleceğe ulaşabilse bari..."
Daha dün kurmuştum bu cümleyi...
Bundan aylar önce de kurmuştum benzer bir cümleyi.
Bugün yine kuruyorum aynı cümleyi.
Sen de gittin çocuk... Yüzlerce çocuk daha güzel bi geleceğe ulaşabilse bari...
Sen de bütün abiler, bütün çocuklar ve bütün insanlık gibi.
Gittin, acıları geride bırakarak.
Bari diyorum şimdi, yani bari senin gidişin fark ettirse gerçeği
Özünde hepimiz insanız işte!
Sahi nerede, ne zaman kaybettik biz "insan" olmayı.
Oysa bi cümleye yakışan en güzel özneydi "insan"
ve şairinde dediği gibi
Nerede... nerede insanlar?
dünyayı güzellik kurtaracaktı,
bir insanı sevmekle başlayacaktı her şey
Nerede... nerede bu güzel insanlar...
fotoğrafı nereden aldım hatırlamıyorum
zorla kaybettirdiler o insanlığı. Kim daha çok bağırırsa o daha güçlüdür mantığından bıkmadılar bi türlü...
YanıtlaSilbizler de inatla kaybetmeyeceğiz cem... bu çocuk gibi gerekirse ayaklarımızla diretecek ama asla vazgeçmeyeceğiz, insan olmaktan, insanca yaşamayı istemekten.
YanıtlaSil