Sevgili Buraneros;
Çünkü O Joan Baezyazısını kaleme almasa,
O yazıyı kaleme almasına sebep,
Sevgili Küçük Jo;
çelişkisi yaşamasa ve o yazısında seyrettiği bir belgesel üzerine iki kelam etmese,
ben her iki yazıyı okuyup,
geçmişe yolculuğa çıkmasam, ve hatta içimin kelebeklerine dokunan Joan Baez'den yola çıkıp, Soledad Bravo'ya, oraya kadar gidince Hasta Siempre mırıldanmasam olmaz, haydi ver elini Küba ve elbet Buena Vista Social Club'a varmasam, bunu dile getirip, Buraneros'a iki satır yazmasam,
***
Joan Baez dendi mi "Where have all the flowers gone" gelip yerleşir dilime, mırıldanır dururum. Annemlerin Töb'lü Der'li gençlik yıllarına benim minnak günlerime denk gelir. Nerelere gittim gene. Şarkıda da dediği gibi "long time ago"
"Hasta siempre" kulağımda, İstanbul'dayım. Acı tatlı anılar var gözümün önünde akıyor, duruyor, donuyor. Sanki gene gittim, galiba bu sefer dönmek zor. Takılayım biraz o yıllarda. Fonda "El Cuarto De Tula"
buraneros4 Nisan 2021 12:04
Öyle bir şarkıyla bitirmişsin ki yorumu, direk gittiğim yer belli. Emma Goldman. Sözün üzerine çok tartışılsa, spekülasyon yapılsa, oraya buraya çekilse da benden alır manasını sonuçta! Güzeldir be, çoookkk güzeldir hem de! Hem yoruma hem de bu yazının duygusuna fazlasıyla yakışır: "Dansedemediğim devrim devrim değildir." O halde çalsın Buena Vista Social Club:)
***
ah benim isyankar yanım, nasıl da canlandı sabah sabah.
Öyleyse biraz dans!
***
Albüm akıyor, kulaklar mest, kalbimde bir çarpıntı!
Fonda: Dos Gardenias
Bugün yüzümde asılı bir gülümseme ile dans eder dururum ben.
Dudağımda bir sıcaklık, kalbime yayılır, kalbim çarptıkça, anılar canlanır.
***
Biri beni durdursun, kelebek etkisi, kaos teorisi derken, girdiğim ruh hali kendini yavaş yavaş, emekli amirallere, milletvekillerine, Montrö, Lozan... Girdaba sürükleniyorum...
***
Oysa ben bugün Küba sokaklarında, dans etmek istiyorum.
Dudağımdaki sıcaklık hiç gitmesin,
Ortancalar solmasın istiyorum.
***
Neyse ki albüm akıyor,
Fonda: Candela
Girdaplara kaşarlanmış olmamız , gerekirdi. Ben öyleyim, bu da geçer. İpin ucu kaçınca, geriye ip arayanların çaresizliği kalıyor aslında, astar dikiş tutmuyor ve bir yanıyla komedi cereyan ediyor. Hayat güzel, bu ülke de... görelim ama bakacağımız, bizi mutlu edecek yerleri de bilelim:)
YanıtlaSilEvet ya!.. Ortancalar!
Solmasın:)
Kaşar kısmı tamam da, biraz eskimek gerekiyor galiba ;)
SilGüzelliklerin, mutlulukların farkındayız elbet.
Misal, o ortancalar solar giderdi :)
Aynı izlerden ben de gittim ve tüm albümü bir güzel dinledim.
YanıtlaSilHatta daha ileri gidip, Compay Segundo'nun da mezarını ziyaret ettiğim sıcak ve bunaltıcı Santiago de Cuba gününe bile gittim kendi içimde. :)
Ah o iç yolculuklar olmasa, bizi oradan oraya götürmese, gülümsetmese,
Silşu pandemi günleri bu kadar özgür olabilir miydik:)