Eylül'ün Onbeşi

 

Sabahın kuytusuna bir düş bıraktım.

Gözlerimi açıp etrafıma şöyle bir baktım,

Kalbim yerinde, dudakların öptüğün yerde.

Pencereyi açtım, göçmen kuşların kanatlarına bir avuç dolusu sevda bıraktım.

İçime çektim serin, puslu havayı,

Sen doldu içim.

Eylün'ün onbeşi geldi mi ki dedim...

Geçmiş.

Aldığım nefesi usul usul bıraktım.

Mevsimin son kelebekleri de öylece uçup gitti.

Göğsümü açıp baktım,

Düştüğün yerde kor kalışını seyre daldım.

***

Fotoğraf / 2010 Newyork Seyahatinden