Uyandı sabah erkenden, her sabah olduğu gibi açtı müziği sonuna kadar... Dans etti keyifle... Gülümsedi kendine, camı açtı, bahardı beklenen, gelmişti. Işık hüzmesinden gülümseme indi toprağa. Kadın topladı her birini özenle. Birini gözbebeklerine, diğerini dudağının kenarına koydu. Yüreğine doldurdu kalanını. Çıktı yola yüreğindekileri dağıtmaya...
Selam verdi bir simitçi çocuğa, çiçekleri sulayan kapıcının karısına, sahipsiz tombul kediye, okula giden iki kız bir oğlana, karşı komşunun yakışıklı kocasına, yan apartmanda oturan şişman kel adamın güzel karısına, taksi durağında bekleyen yaşlı çifte, sinirle telefonla konuşan iyi giyimli beyefendiye, kulaklığından yükselen müzie ritm tutan delikanlıya, sevgilisine mesaj çekme telaşıyla servisi kaçırmak üzere olan liseli aşığa, ayağında terlik kutu toplayan çocuğa, kalaycı çingeneye, evine uyumaya gelen gece bekçisine, iki sokak ötede oturan travestiye, pavyon önünde taksicilik yapan şoföre, evlere servis yapan bakkalın çırağına, dükkanının önünü temizleyen tezgahtara, aç gözlerle bakan yavru köpeğe... ... ... gökyüzüne baktı sonra bir selam verdi cirrostratus bulutlarına...
O anda anladı günlerdir kustuğu sıkıntının sebebini; karıştı tekrar hayata; attı kendini yeşilliğin içine; bağırdı sesinin en mutlu tonunda, kahkahalarla...
"ah dikine gelişmiş cumulus bulutları günlerdir içimde büyüttüğüm sıkıntının asıl sebebiymişsiniz, ne çok suçladım geçmişi, ne çok kızdım gidenin ardından ben...
ah cumulus bulutları ah... mammatus bulutları ile bir olup, ölüp ölüp dirilttiniz beni... siz de lazımsınız ama bahar geldi... parçalı cumuluslar haber verdi...
bir sonraki kışa kadar hoşçakal sıkıntı, hüzün, keder... "
______________________________________________