19 Ocak 2006

İlham Perilerim Yok Oldu


Bugün İstanbul'da hava o kadar sıkıntılıydı ki ilham perilerim bile kaçtı. Oysa güne ne kadar da istekli başlamıştım. Malzemelerin tamamını taşıyıp, salonu bir güzel atölyeye dönüştürdüm. Yakın arkadaşlarımdan Ebru'yu da ikna ettim. Kolye yapmak üzere benim evde buluştuk. Ama ne yazık ki bana gelmeyen ilham perileri ona da uğramamıştı. Bir süre debelendikten sonra ortaya birşey çıkmayınca, kendimizi ev yemekleri yapan Leyla ablada mantı yerken bulduk. Bu da ne yazık ki hayal gücümüzü çalıştırmadı. Güneşli günlerde buluşmak için sözleştik.
Eve dönünce yazmak konusunda ısrarlı olduğumu fark edince, "ilkler"den bir fotoğraf eklemeyi uygun gördüm. Bu vesileyle eski günlerdeki perilerime teşekkür ediyor, yağmurlu ve sıkıntılı günlerde özellikle beni ziyaret etmelerini diliyorum.
İyilik ve ilham perileriniz hiç eksik olmasın.

2 yorum:

  1. sevgili yavrum öncelikle siteni çok olumlu bulduğumu belirtmek isterim tanrı seni korusun kollasın bu tasarımının orijinalinide bilirim gördüm şimdi resmine bakınca bana kızılderili takılarını anımsattı ehu ehu ne dersin bak evladım sen daha bana doğrudürüst bir tasarım yapmadın bak çok fena bozuluyorummmmmmmmm şimdilik fazla yazmayacağım fıtık ol diye amma ilerleyen günlerde yorumlarıma bak hele sen.Bu arada comment leri okuyanlar için bir kısa bilgi ben Evrenin annesinin yaşındanda büyük yaşı olan kimimmi DİKKATTTTTT Serpil ABLASIYIM ve Evrene göre hala 55 yaşındayım heh heh

    YanıtlaSil
  2. Teknoloji canavarım benim... Sonunda sende katıldın aramıza. Ne iyi ettin. Sen bakma kafa kağıdına. Sen hep kalacaksın 55 yaşında.
    Öpüyorum.
    Evren

    YanıtlaSil

An'a kazınandır senden bana kalan...
ANLAMLIDIR...

Teşekkür ederim sımsıcak yürekten bir tebessümle...