Yola Tutunmak

buradan bir YOL var bana doğru...

oradaki ben umutlu,

burada kalanda hep bir hüzün kokusu.

her zaman güneş doğar,

bir düşün;

umuttan doğan daha parlak olmaz mı...

 

umuda yolculuk benimkisi,

 

bir kaç satır önce temize çektim geçmişimi,

bir sırt çantasına yükledim yüreğimi,

gidiyorum dediğimde gitmesini öğrenmek kaldı geriye.

 

onu da öğrendim mi,

 

sen uzaktan seyreyle...

 

bir el salla bana,

 

uzaktan!

 

sol elin olsun havada,

 

ve sağ elini sık içine,

 

yumruğun olsun gücün,

 

tutunduğun bir yumruktur çünkü geriye kalan,

 

biri senden gittiğinde.

 

oysa o seni de götürür gittiği yere.

 

seni, onu ve yüreğine değen ne varsa.

 

bir yumruktur onun da tutuntuğu

 

sol eli gözyaşını silerken...