içimin kuşları uçuyor
havada ağır bir yalnızlık kokusu
içime çeksem!
yüreğim yanar
söylesene
teller sadece eski zaman telgrafları için midir
başım önüme eğik bugün
içime çektiğim hava ağır ya
şair olsam bağırasım gelir
şair olsam bağırasım gelir
insanım ağlayasım geliyor
kurşun gibi bir yaradır yalnızlık
içimin kuşlarına sözüm geçse
uçmayın derdim
ve hatta unutun uçmaya dair bildiğiniz ne varsa
doğasında uçmak olanla
yüreğinde sevmek olanı kıyaslasam
sevme desem
sevme böyle havalarda
kuş bu
uçar kanadını kırma pahasına
yüreği de buradan yola çıkıp sen kıyasla
görsel / zeynepinyeri
Biz ne kadar çabalarsak çabalayalım yaşam kendi macerasını yaşamaya devam ediyor. Ya biz ona teslim olup bize de macera yaşatmasını bekleyeceğiz; ya da çırpınıp duracağız kendi kendimize.
YanıtlaSilaslında her şey su olup akıp gidebilmekte... benden arınmanın da yolu sudan geçmiyor mu sonunda. su gibi ömrün olsun demişler ya atalarımız. su gibi olayım ben de...
YanıtlaSil