BAYRAM ŞEKERİM O BENİM... AMA...

biliyor musun

annemden öğrendim

küçük bir çocukken

"sende olanı paylaşman gerek"

şekerimi de paylaşırım seninle

ama

zorla elimden almaya kalkma

kızarım sonra

ŞEKER TADINDA GEÇSİN BAYRAMINIZ

____________________________________

Fotoğraf

ÖZLEMLERİMİZ AYNI

Aynı sabahlara uyanıyoruz seninle: Yıllardır hayalini kurduğumuz senli benli günlere... Bir sahil kasabasının son dönemecinde, ağaçlar içinde küçük ağaç bir ev: İçinden mutluluk taşıyor kendinden küçük pencerelerinden. Sen gözlerinle seviyorsun her sabah beni ve ben parmak uçlarımda öpüyorum tenini...

Çok zaman değil yarın kadar sonra gerçek olur mu dersin sabahlar, eskiden olduğu gibi saatler geçer gider de yetmez mi dersin hem sana hem bana...

Biliyorum hislerimiz aynı, aynı gün batımında oturup kuruyoruz geleceği ve geçmişin taşıdığı izleri gökyüzüne bırakan kuşların kanatlarında yükseliyor iç çekmeler. Sen bulutlara bakıyorsun, kurduğun her bir düşün gerçeklik halinin bende olduğuna şaşarak, ben ufka bakıyorum geçmişin düş kırıklıklarının bir tek parçasının bile sana sıçramamış haline inanmayarak...

Çok şey beklemiyoruz üstelik bu hayattan:

Bir yürek yek diğerinde atsın yeter bize, değil mi sevgilim?

Gerisi zaten aşkın en halinden de öte...

_____________________________________

Fotoğraf / A doggy walk #1© theo peekstok

KURULMUŞ CÜMLELER / 8

Milan Kundera'nın "Bilmemek" adlı romanında şöyle bir satırla karşılaşmış ve çarpılmıştım: "Kollarıma atıldı. Kucakladım. Teselli ettim. Onun hüznünde yüzdüm."

Yüzmenin gerçekte nasıl bir şey olduğunu en güzel anlatan metafor buydu işte:

Hüzünde yüzmek...

Evet! İnsan acıda boğulur, düşüncelere dalar ama... hüzünde yüzer!

Haşmet Babaoğlu

Pazar Notları

____________________________________________

Fotoğraf / Swim by ~0HerMajesty0 on deviantART

YENİDEN / BAZEN

suskunluğum saygı duymaya çalışmaktan
çığlığım kulaklarında lal olsun
ve bir gün ihtiyaç duyarsan diye penceremi açık tutacağım gelişine
ve ağlamayacağım gidişine
bilirim
ve
inanırım
bazen gitmek gerek

yazdım önce ve sonra BAZEN döküldü dilimden...

bazen gitmek gerek
bazen kalmak
bazen bırakmak gerek
bazen sımsıkı sarılmak
bazen uzatmak elini
bazen çekmek
bazen bakmak gerek
bazen görmek
bazen her gitme bir parça içe dönüştür
bazen her kalış bir parça gitmektir kendinden
bazen sevgiyle kalır insan
bazen gözleri bulut bulut


üzülmedim desem yalan olur gidişine
ağlamadım desem inanmazsın sözlerime
bazen yalan söylemek gerek
bazen inanmak söylenene
bazen gitmek gerek kendinden
bazen kalmak kalanınla kendine
üzülmedim desem yalan olur gidişine
beni kendime bırakış şekline
ağlamadım desem inanmazsın sözlerime
bazen inanmak gerek söylenene

bazen sözler söylemek gerek gidenin ardından
bazen lal olup kalmak geride

___________________________________

İlk Yayın Tarihi: 01.04.2009

BEKLEYENİN HALİYET-İ RUHİYESİ

gün geçmedi
gün geçmiyor

akıl

bulanıp duruluyor

yürek

ısınıp soğuyor

içeride bir yerde

bir yara sızısı
nedeni biliniyor

akılla yürek vermiş göğüs göğüse

geri sayım başlıyor

3

2

1

_____________________________
Fotoğraf / Duel© Annika Chef

ŞİRAZEYİ KAÇIRAN KİMDİ?

O Kadın;
Bilirim şirazesi kaçanın keyfi kaçar ertesinde...
Sesinde gülücük kalmaz mesela...
Şirazeyi kaçırmış olmanın hüznü kaplar gözlerini...
Ama kaplamamıştı!
Kaplamayacaktı da...

Ve Sen;

Gözlerini kaplayan hüznün yalancısıydı gözlerim...
Şirazeyi kaçıran sen miydin?
Yoksa; ... ?
İstersen bir daha sor bu soruyu kendine...
Cevabı bana söylemesen de olur,
Ama dürüst ol, en azından bu sefer kendine...

O VE O VE YAKAMOZ

Sanki billur bir pınar

Kahverengi gözlerin

Ruhuma neşe sunar

Kahverengi gözlerin

Bir kasabanın gece yarısı karanlığında; salaş, dar, ve belli ki kimsesiz bir sokağından sahil görülüyordu, koca koca taşların ardında... Oturdular büyükçe bir kayaya: O ve O. Esintinin yalayıp geçtiği saatlerdi, karışıktı duyguları; belki de o yüzden hiç ses çıkartmadan sessizce, içten içe yakamozlarla konuşmaları...

Yan meyhaneden, gece sarhoşlarının yıldızlara ulaşan hüznü, kahkahası ve onlarca adlandıramadıkları duygu, bir uçağın geride bıraktığı ize kapılıp gidiyordu peşi sıra, kendi duygularıyla...

Bir yıldız, parlak...

Bir yıldız daha, o da parlak...

Ve bir yıldız daha; kaydı o anda...

Bir dilek tuttu O,

Bir dilek tuttu muhtemelen O da...

Rüzgarlar kadar serin

Ufuklar kadar derin

Senin en güzel yerin

Kahverengi gözlerin

Nice zaman sonra, kırık dökük kelimeleri tuttu O bir ucundan...
Muhtemelen O da...
Hangisi başladı bilmedi meyhanedekiler ama,
Yakamoz aşka geldi bir anda...

O baktı O'nun gözlerine...

Mehtapta benzer aya

Bakarım doya doya

Muhtemelen O da O'nun gözlerinin içine...

Sanki tatlı bir rüya

Kahverengi gözlerin...

Özledim... Çok özledim...

_______________________________________


Fotoğraf / 1x.com
Şarkı Sözü: Selahattin Sarıkaya

BUĞDAYDI DUYGULARIM

Önce çukur bir taş buldum, doldurdum duygularımı içine özenle...

Sonra onları ezebilecek yuvarlak kırıcı taşlar buldum, boy boy cümleler kurup ezdim duygularımı; birini diğerinden ayırmadım o anda...

Yüreğime gelen ne varsa, ne neyi çağrıştırıyorsa koydum içine; bir bir ezdim...

Eski çağlardan kalma bir yöntemle, aş ettim kendimi kendime, kendi ellerimle...

Sonra da bir güzel yedim bitirdim...

İÇİMDEKİ BENLER

Uzaklara gitmek istiyorum

Çok uzaklara...

Ve

Yüreğimdeki tüm duygularla birlikte

İçimdeki bütün benleri yakmak...

YÜREĞİN ÖYLE GÜZEL Kİ...

Senin gücün karşısında eziliyorum biliyor musun?

Sen öyle hayata sımsıkı sarıldığında ve gülümseyebildiğinde her defasında, utanıyorum ufacık yüklerimin ağır gelmesinden omuzlarıma.

Küçücük bir mutluluğun senin dünyanda yarattığı o çoşkuyu görüyorum da kendi büyük sevinçlerimin içine saklanmış hüzünlere öfkeleniyorum fark ettiğim her defasında.

Senin umudun karşısında eziliyorum ben biliyor musun?

Sen inançla sarıldığında yarınlara ve kahkaha atabildiğinde sadece gülümsenebilecek bir olaya, ben durup durup yakınmalarıma şaşıyorum içten içe bir kızgınlıkla.

Seni hiç tanımadığım halde, gözlerimin içine bakıp "sevdim seni" derkenki içtenliğine aşık oluyorum adeta.

O güne kadar aşka bir tarifim vardı elbet ama artık senin hayata bakışındaki pırıltının gerçek aşk olabiliceğini düşünüyorum; kendimi yalnız, çaresiz ve terk edilmiş hissettiğim zamanlarda.

BAZEN NE YAPMALI İNSAN

Bazı sabahlar umutla kalkmalı yataktan, uyandığında mesela gülümsemeli insan ya da heyecanla güne başlamalı ama telaşlanmadan...

Bazı sabahlar gülümseyerek kalkmalı yataktan, uyandığında mesela umutlu olmalı insan ya da heyecanla güne başlamalı ama telaşlanmadan...

Bazı sabahlar heyecanla kalkmalı yataktan, uyandığında mesela telaşlı olmalı insan ya da gülümseyerek başlamalı ama umutlanmadan...

Bazı sabahlar kalkmamalı yataktan, sabahın serinliğinde; sarmaş dolaş, mırıl mırıl, kıvrım kıvrım, telaşsız, heyecanlı, umutlu ve kocaman bir gülümsemeyle bakmalı insan, gözünden yaş gelinceye kadar mutlu olmalı...

Bazı sabahlar kalkmalı yataktan, sabahın serinliğinde; oynaşmalı her eşikte, evin her köşesinde, heyecanla ama telaşlanmadan; güne başlamalı içinde bir umutla; yüzünde bir gülümseme hiç eksik olmamalı gün boyunca...

Bazen akışına bırakmalı insan, tembelleşmeli olabildiğince, içinden geldiğince, içinde olmalı ona sunulanın, güzellikleri görmeli sadece ve umutla bakabilmeli bir ertesi güne; biraz telaşlı, biraz heyecanlı ve belki de yüzünden hiç eksilmeyecek bir gülümseme ile...

Sevgiyle...