Su balıksız olur, balık susuz olmaz.
Arif Nihat Asya
Sabah ofise gittim. Arkadaşım iyi gözüküyorsun dedi. Makyaj yapılmış... Özenle giyinilmiş DE merak ettim ruhun nerde dedi. Geliyor yolda dedim. Bir yere uğraması gerekti. Baktım ikna olmadı devam ettim. Biraz gecikecekmiş az önce haber verdi. Meraklanma öğleni bulmaz gelir dedim.
Radyodaki ses:
Nesine yar nesine
Ölürüm ben sesine
Dış Ses:
Yazıyı bekliyorum hala... Bitmedi mi?
İç sesim:
Bir daha vursa idi
Nefesim nefesine
Arkadaşımla göz göze geldiğimizde anladım onun da iç sesi benimki ile aynıydı. Gözler dolmuştu gene. Birbirine benzer hikayelerin benzer baş kahramanlarıydık biz. Anlardık ruh nerede kalmış, beden nerede. Gidiyorum dedim kendi odama. Bugün çalışmak ve herşeyi unutmak günü.
İç sesim tüm koridor boyunca bana eşlik etti.
nesine yar nesine
ölürüm ben sesine
bir daha vursa idi
nefesim nefesime (*)
Masama oturmaya fırsat bile bulamadan telefonum çaldı.
Telefondaki ses: (hani az önce karşılaştığım ruhumu soran ses)
Su balıksız olur, balık susuz olmaz bilir misin.
İç sesim:
Bilirim. Ben denizde bir balıktım önce.
Bilmediğim denizlerde yüzdüm.
Korkusuz ve özgürdüm.
Alışıktım medcezirlere.
Bir gün deniz gitti ve dönmedi.
O gün anladım ki
Su balıksız olur ama balık susuz olmazmış.
Başka Bir Dış ses:
Evren hanım bu evraklarda imzalarınız eksik sisteme giriş için imzanıza ihtiyacım var.
Telefondaki sese cevap veren kendi sesim:
Çalışmam lazım. Bu gün çok iş var. Bi de unutmadan senden nefret ediyorum.
__________________________________________________
Gün içinde ne çok şey yaşar şu yürek. Ne az bilir karşımızdakiler. Ve hatta yanımızdakiler. Maskeler takarız tıpkı şapkalar gibi. Şapkaları çıkarıp maskeleri düşürünce ANLARIZ. Bazen ruhu rahat bırakmak gerek.
BIRAKIN GİTSİN. Onunla uyusun. Ağlasın. Sevişsin. Hatta kavga etsin. Gelir telaşlanmayın. MUTLAKA geri gelir. Ruh yüreğin sesine kulak verir. Ruh geri dönüş yolunu illaki bilir. Ruhumuz huzur bulunca; kürkçü dükkanı gibi dönüp dolaşır gene yüreğimize yerleşir.
____________________________________________
İlk Yayın Tarihi / 02.12.2008
(*) karacaoğlan
(**) Yazının adı yazı ile ilişkilendirilmemiş olup, durumdan fazife çıkartılmıştır. Durumdan vazife çıkartmak da bir dostun duruma yaptığı yoruma özeldir. Aslında başlık bir çeşit durum komedisidir.
küllerimize kurban olsunlar bizim:))
YanıtlaSilçok fena tavır yaparım. saçlarımı da savurdum:))
budur işte... ben de bir hıh dedim saçlarım savurdum geriye :)
YanıtlaSilGün içinde ne çok şey yaşar şu yürek. Ne az bilir karşımızdakiler. Ve hatta yanımızdakiler.
YanıtlaSilAma bazen, bizi iki üç fotoğraf karesinden görenler sadece, henüz yüz yüze gelip iki kelam etme mutluluğuna erişemediklerimiz, nasıl da anlar bizi, nasıl da benzerdir hislerimiz...
Ekranın diğer ucundan, içim sızlaya sızlaya, bakıyorum sana evren.
Hissediyor musun?
hissetmez olur muyum feanor hissettim. öyle ki, iki damla eşlik etti sızına. sevgiyle...
YanıtlaSilbelkide karşımızdakilerin bilmeyişidir o içimizdekileri bu kadar yüce kılan.
YanıtlaSilbi dakka ya bende tavır yapıcam işte bana ne ...
YanıtlaSilKuantum teorisini yazan yazmış da, bir de bizler gibi yaşayanlara sormalıydı değil mi?Bana da diyorlar ki "bu sene neden hiç yürümüyorsun ?" diye.Ben de "hergün yolluyorum kendimi sahile, bakmayın bilgisayar başında oturduğuma."diye cevap veriyorum sevgilerimle.
YanıtlaSilguguk kuşu anlat mı diyorsun bilsin herkesler küçülsün içimizdekiler... hoşuma gitti aslında bilemedim doğru mu anladım ama algım işime geldi :)
YanıtlaSilsufi aynı sahilde dolaşıyor olabilir miyiz acaba, karşılaşırsak mutlaka sıkı sıkı sarıl bana...
YanıtlaSilyap valla, sen kibirlisin ya nasıl yakışır kızıl saçlarına şöyle geriye doğru savurunca... öperim.
YanıtlaSilzülfü livaneli nefesin nefesime. dağıldım. birazdan gelirim...
YanıtlaSilayrıca günlük olayları bile ne kadar güzel bir anlatım tarzın var bayılıyorum.
kelebenk teşekkür ederim... senin kadar güzel olmasa da yapıyoruz bir şeyler :)
YanıtlaSilbenim yazdıklarım seninkilerin yanında özet gibi kalır ancak.
YanıtlaSil