ne zaman yalnız kalmaktan korksam ve sığımsan sana
ne zaman bir dost sesi duymak istese sesim
ne zaman gülmüyor ve ağlıyorsam
yalnız bıraktın beni
oysa sen
sen hayata küstahça tavırlar takınan yüreksiz kul
ağlarken yanında olmaya çalıştım sadece
sakladım gözyaşlarımı seninkiler daha değerli diye
şimdi sen gülüyorsun
ve gözümde iki damla yaşla sığınıyorum limanlarına
ben gülerken dostuz da
ben ağlarken bu kaçmalar niye
sorarım sana
sadece ben gülerken mi dostuz birbirimize
şimdi daha çok ağlar oldum halimize
şimdi hayata sövmek istedim işte
_____________
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
An'a kazınandır senden bana kalan...
ANLAMLIDIR...
Teşekkür ederim sımsıcak yürekten bir tebessümle...