13 Nisan 2009

ŞIMARDIM BEN ÇOKKKK

Gelmedi içimden bir şey yazmak diye başlamıştım saat 00:00'ı gösterdiğinde... Yazdığım her satırı sildim. Nedensiz bir hüznün yansıması olmasın istedim kelimelerimde. İçimden gelmeyen kelimelerle sahte mutluluk cümleleri kurmak istemedim o gece. Bir şiirimsi ile şımarmak istediğimi belirttim sadece....
36 yılı geride bıraktığımın farkındalığında, yalnızlığımı alıp uzandım yatağıma. Bir arkadaşımın dediği gibi, dişlerimi bardağa koyma yaşımın geldiğini hissedişime gülümsedim. Ruh annem derki, senin içine 50 yaşında bir kadın kaçmış reenkarnasyonunda, tuhaflığın ondan ötürü. Gerçektir belki, bilmem ki...

Bildiğim bir şey var ki, yaşımın ötesinde bir farkındalıkla yaklaşırım olaylara. Düşünürüm hep, çok yaşamakta mı gelir bu halim yoksa çok izlemekten mi hayatı... Ya da bazen bir çocuk oluveririm en safından, şaşırırım hayata ve hatta umursamam bazen...

Yaramaz bir çocuk olmanın bıraktığı izi alnımda taşırım. Elimdeki izse kendime çok kızdığım, kendime nasihat niyetine bıraktığımdır.
İlk aşkımı 17-18 yaşlarında yaşadım, sonuncusunda 25 yaşımdaydım... Hiç bitmeyecek gibi sevdim. 5 yıl sürdü ilki, ikincisi 10 yıl...

Dostumdu üniversitedeki sevgilim, yakışmayan bir sonla bitirdiğim. Sonrasında denedim bir kaç adamla ama ya adam bana uymadı ya da ben adama. Evlendim en büyük aşkımla... Olunla ölürüm dedim ya da onsuz kalırsam, onsuzum şimdi ama yaşıyorum hala. Hiç sevmedim yalnızlığı ve hiç sevemedim yalnız kalmaları. En büyük korkumdu yalnızlık, şimdilerde sıkça konuştuğum.

Arkadaşlarım oldu ve öğrencilerim... Dostum var ve bir abim sonradan edindiğim, hiç hayatımdan çıkmasınlar istediğim. Erken kaybettim sevdiklerimi, teyzemi, dayımı, dedemi, ninemi ve annanemi... Hiç tanımadım annemin babasını...

Herkesin "sen iyi bir anne olursun" demesine karşın, hep korktum o sorumluluğu almaktan. Belki yaramaz bir çocuk olmamdan belki annemle babam kadar iyi olamayacağımdan... Abla olmayı çok istememe rağmen bana abilik yapan bir kardeşim oldu sonunda...

Hiç bir şey şaşırtmaz dememeli insan, bir gün hiç tanımadığın insanları yakınında, yanıbaşında hissedebilirsin deseler olmaz derdim ama demem bugünden sonra.

Doğumgünümde arayan, soran, mesaj atan, bloguma mesaj bırakan, bloglarında yazan, nazımı çeken, süpriz yapan, çıkıp gelen, güldüren, gülümseten TÜM DOST YÜREKLER:


SEVİYORUM ULAN BEN SİZİ
10 NİSAN 2009'DA
00:00'DAN 23:59' A KADAR GEÇEN ZAMAN DİLİMİNDE
ÇOK ŞIMARDIM SAYENİZDE

6 yorum:

  1. bende seni seviyorum deli şeeyy:))
    kuzu, var ya...
    boşver..
    öperim seni, hep gülümse.. sevgiyle

    YanıtlaSil
  2. sen zaten şımarıksın beeeee :)))

    YanıtlaSil
  3. Ah yerimm ben yaa..nasıl şımarmış,nasıl yakışmış şımarmak..:)

    YanıtlaSil
  4. nily, maya, nostatic...
    öperim sizi ben...hem güzelliğinizden hem içtenliğinizden ötürü :)

    YanıtlaSil
  5. Doğum günü bitti hadi bakalım kelimen geliyor :)
    Jected :)

    YanıtlaSil
  6. tutsakcım jected eski türkçede kullanılırdı. günümüzde ecdat diye kullanılır... :)

    YanıtlaSil

An'a kazınandır senden bana kalan...
ANLAMLIDIR...

Teşekkür ederim sımsıcak yürekten bir tebessümle...