TEL TEL BİR PAZAR SABAHI

Tüm gece sırtından sarılıp, sağ eliyle kadının sol memesini tutarak  ve öpe koklaya, uyana uyuya bir düş uykunun kollarına bırakmıştır kendini adam... Kadınsa sabahın erkeninde uyanır, adamın yatağın diğer tarafında sırtı dönük uyuduğunu fark edince, sırtına dolanır ve öpe koklaya, uyuya uyana düş bir sabaha uyandırır adamı...

Gece ve sabah... Adam ve kadın... Günlerden pazar... Dışarıda; ne simitçilerin ne top oynayan çocukların ne de fırından aldığı sıcak ekmeği kahvaltıya yetiştirme telaşında olanların sesi soluğu vardır... Öyle bir sabahtır ki, sanki dünya dönmeyi bırakmış, bir tek ikisi kalmış gibidir... Şiddetli bir rüzgar, neredeyse çatı uçtu uçacak, bütün kuşlar saklanmışlar kuytulara, kediler kaçışmışlar apartman boşluklarına... Kış dışarıda, bahar yatağın içinde... Ilık bir tenin, ılık bir tene dokunuşunda uçuşan kelebekler, küçüçük öpüşlerde filizlenen çiçeklere konuyor gibiler... Dışarısı buza kese dursun, yatağın içi yaza merhaba dercesine usul usul yeşermekte...

...

Kadın kahvaltıyı hazırlamak için kalkmayı önerince, adam kadının yüzünü ellerine alır,

Şimdi sen kalkıp gidiyorsun. Git.

Gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. Gitsinler.

Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin

Oysa Allah bilir bugün iyi uyanmıştık

Sevgiyeydi ilk açılışı gözlerimizin sırf onaydı

Bir kuş konmuş parmaklarıma uzun uzun ötmüştü

Bir sevişmek gelmiş bir daha gitmemişti

Yoktu dünlerde evvelsi günlerdeki yoksulluğumuz

Sanki hiç olmamıştı

Kadın bu adama neden aşık olduğunu bildiğinden, sımsıcak bir gülümseme yüzünde... Adamın bıraktığı yerden dizelere devam eder...

Oysa kalbim işte şuracıkta çarpıyordu

Şurda senin gözlerindeki bakımsız mavi, güzel laflı İstanbullar

Şurda da etin çoğalıyordu dokundukça lafların dünyaların

Öyle düzeltici öyle yerine getiriciydi sevmek

Ki Karaköy Köprüsü'ne yağmur yağarken

Bıraksalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti

Çünkü iki kişiydik

Adam duşa gelsene dediğinde, kadın süzüle süzüle yürür toplam bir metre bile olmayan mesafeyi... Rüzgar kesmiştir şiddetini, sessizlik; bir pazar sabahının tenhalığında çırılçıplak tenlerinin suya değdiği andaki ürpertisi ile bölünür. Kuşların kanat çırpınışları duyulur saklandıkları kuytularda, kedilerin ağlamaklı sesleri yankılanır sokak aralarında... Adam, saçlarını yıkar kadının, uzundur saçları kadının, adam tel tel yıkar saçlarını, tel tel sever kadını, tel tel öper... Tel tel okur şiirin devamını...

Oysa bir bardak su yetiyordu saçlarını ıslatmaya

Bir dilim ekmeğin bir iki zeytinin başınaydı doymamız

Seni bir kere öpsem ikinin hatırı kalıyordu

İki kere öpeyim desem üçün boynu bükük

Yüzünün bitip vücudunun başladığı yerde

Memelerin vardı memelerin kahramandı sonra

Sonrası iyilik güzellik.

Sonrası mı, şair demiş diyeceğini... Sonrası iyiliktir güzelliktir...

___________________________________________________________

Şair/ Cemal Süreyya

Şiir / Aşk

Fotoğraf / Biz

Görsel / deviantART