Bir gündoğumuna bıraktım yarınlarımı bu sabah
Çocukların şen sesleri, ve o bahçe, ve deniz artık bana çok uzak
Akşamüstülerin günbatımlarında buluyorum dünlerimi
Bir içki masasına katık edilen kahkahalar, ve o yağmur ve o çamlık artık bana çok uzak
Geceleri yıldızlara emanet ettim umudumu, kayıp gittiler bilinmeze bir gözyaşı vakti
Beklemeler artık bana çok uzak,
yorgunum anla
çok yorgunum hayat
uyku tutmadı beni hayat bu gece...
YanıtlaSilhem öyle bir yorgunluk ki .. anlatılır gibi değil..
YanıtlaSilAma kuzum bu yorgunluk neden sebep? Yürek mi yorgun inançlar mı? Gözlerimi seninle açtım bak, çok güzel geçsin günün...
YanıtlaSilYeniden başlamalara yorgundur artık yürek... Her şey dünde kalır, anda kalır ama yürek dünlerin yükünü hep taşır.
YanıtlaSilBir "çok yorgunum hayat" da benden. Yok mu arttıran?
YanıtlaSilFotoğraftaki kadın Yorgun görünmüyor en azından. Kendini yorgun hissedenlere ise fıkır fıkır bir enerji veriyor müziğin.
YanıtlaSilDün bütün gün bende tatsız ve yorgundum.Gözyaşı aksaydı,alıp götürseydi hepsini,rahatlayacaktım sanki. Akmadı.
YanıtlaSilkimi tuttu ki merak ediyorum bahar... dün gece felaketti ta ki gün doğana kadar.
YanıtlaSilne anlatılır ne anlaşılır ateş böceğim...
YanıtlaSildünleri yükünü bırakıp yarınlara bakmak elif, bazen ne kadar zor değil mi...
YanıtlaSilolmaz mı parpali, vardır da parmka kaldırmaya mecali yoktur inan :)
YanıtlaSilaslında nasıl da hüzünlü bir müziktir... frida... ah tontinim, yorgunluk yürektedir ya bazen, hani dışa vurmaz kendini. ne bileyim belki de öyle...
YanıtlaSil