two coffees please |
Özlemişim biliyor musun...
Akşam serinliği çıplak omuzlarıma vurduğunda, bir elimde elin, diğerinde şarabım seninle sohbet etmeyi... Çocukların geceye inat top sahasındaki neşeli kahkahalarına eşlik eden, iç çekmelerimi... Ayağımı uzatıp yarı çıplak bacaklarımı masanın uzun örtüsü ile örtmeyi... Sen; elin rahat durmadığında rüzgara bulup bahaneyi üşüdün mü diye sorarken bana, elinin tenimde gezinmesini... Özlemişim biliyor musun gece yatağa girdiğimde sol yanımda olmanı. Göğsünde uyumayı... Sarıp sarmalamanı... Gece yarısı yangınlarını... Sabah uyandırmak için dudağıma kondurduğun o şefkatli öpüşleri... Özlemişim kokunu içime çekerek kulağına fısıldamalarımı... Salaş bir barın o en kalabalığında gözlerin gözlerime değdiğinde aynı bedende atan tek bir yürek olmayı... Yüreğim yüreğine attığında fark ettim ki; özlemişim senli benli bir hayatı... İyi ki geldin...
İlk Yayın Tarihi / Haziran 2009
Ah be canım benim, okumasam mı seni, arada kalmışlık duygusu yaşıyorum, bir yanımda özlem, bir yanımda kırgınlık...
YanıtlaSilOlmayacak duaya amin demeyemi kalkıyorum acaba?
İyi kal, yüzün gülsün...
!!!!!!
YanıtlaSil:))) iyiki gelmişş
YanıtlaSilözlemek güzeldir birde sarılıp uyumak ve tabiki öpmek :)
Bir filmde izlemiştim "aşkı ya yaşarsınız ya yazarsınız" diyordu kadın yazar. Hem yaşayıp hem de yazıyorsun ya iyiki de yazıyorsun,
YanıtlaSilyüreğine ve kalemine sağlık...Sevgiler
Merda
o zaman gözün aydın...
YanıtlaSilBence de iyi ki yazıyorsun Evren'cim:)
YanıtlaSilah sazanım hangimiz olmayacak duaya amin dememişizdir ki şu dünyada... sen de iyi kal, masan hayırlı olsun, üzerinde midyeli pasta yemek nasip olsun :))
YanıtlaSilherkesin kendine göre bir devi vardır değil mi handanım... yokluğumda bir kaybolmuşsun sonra da çıkmışsın ortaya ki sevindim. ortalıkta ol sen. öperim.
YanıtlaSilevet, ateşim, iyi ki gelmiş... sarılıp uyanmak en güzeli hele de öperek öpülerek uyanıyorsa insan değil mi...
YanıtlaSilmerdacım, valla ben yaşamasını ve anlatmasını seven biri olarak, aşkı hiç ayrı tutmuyorum yaşadıklarımdan. hüznünü de şımarıklığını da yazıyorum kalemim döndüğünce, kelimelerim yettiğince. sevgiler...
YanıtlaSile valla aydın manisa bilmem cem, mutluyum :)
YanıtlaSilay ne kötü bir espiri değil mi... şımarıklığıma veriver olmaz mı ;)
özlemcim, teşekkür ederim, valla geçerken iki kelam ediyorsunuz ya mutlu olup gülümsüyorum ki yazmak işte belki de sırf bu yüzden pek keyifli...
YanıtlaSilbu kadar özlenen gelsin... hiçbir yere gitmesin, bir daha özletmesin...
YanıtlaSildimi dimi elif :) bir daha hiç özletmesin kendini...
YanıtlaSilHayatın balçığında adım atmaya çalışırken; hayatın alışkanlıkları koparmış bizi tüm duygularımızdan, sürükleyip götürmüşken bütün farkındalıklarımızı, birde baktımki evrenin dünyası. Heyecan getirdin, yeşerttin tüm duygularımı, iyiki varsın.
YanıtlaSilbide iyiki bu duyguları bize aktarmana katki sağlayanlar var:)
YanıtlaSilonun adına da kendi adıma da teşekkür ederim dünyamın kapılarını araladığın için rağıp alkan... yeşeren dünyanda, kelebeklerinin kanatlarını hep mutluluğu çırpmasını dilerim.
YanıtlaSil