Kendi içinde bir rutine dönüşüyorsa yaptıkların
Sabırsızlanıyorsan yelkovan senin istediğin hızda dönmüyor diye
Gözlerini sabit dikip bakakalıyorsan boşluğa
Yitip gittiğini fark etmiyorsan o boşlukta
Düşüyorsan inatla ve tutunmuyorsan hayata
İlla bir dal mı lazım sana?
Ya da
Her düştüğünde tutunduğun dal aynıysa
Her tutunduğunda dal kırılıyorsa
Dal kırıldı diye üzülüyorsan
Üzülürken ağlıyorsan
Ağlama
Düşün sadece
Bir kere daha...
Belki...
Dalı kanırtmıştı biri önceden ve sen tutununca kırıldı belinden
Olamaz deme olur...
Tutunmadan önce bir iyice bakmak lazım dala, kendi tutunabilmiş mi hayat denen koca gövdeli ağaca... Bir iyice tartmak lazım çeker mi bir de senin yükünü...
Belki dala faydan olmaz tutunmamakla ama sen hiç dalla birlikte düştün mü 100 metreden?
Bence bir kez daha düşün karar vermeden...
____________________________________
Fotoğraf / Moon tree© jure
Değmez olurmu hem 1 kez değil 100 kez düşünmeye değer .Bugün tutunduğun dal eğer yarın başka problemde de aynıysa o dal yardım etmez ki insana her bir insanın her bir dalın farklı görevleri vardır kimisi meyve toplamak için ağacın stünde bastığın daldır kimisi mutluluktan ayaklarını yerden kesen salıcağını kurduğun ikisi arasında fark vardır ama sonuçta tutunmak için ağaca önce güçlü köklere sonra sağlam dallara ihtiyaç vardır ...
YanıtlaSilsevgilerimle
Yaşamın uçsuz gayya kuyularındaysan, kendini senden önce o kuyudan kurtaranın eline teslim etmen gerek..Dallara tutunup da oradan çıkmak kurtulmak isteyenden umut beklemek kurtulmayı değil de belki onu da kuyunun dibine çekmeye sebep.
YanıtlaSilEvrenim düşe kalka büyüyeceğiz, varsın tutunduğumuz bir dal olsun, birlikte düşmek de güzel.
Bazen,bazı insanlar sadece düşmek için birbirine tutunur.
YanıtlaSilsevdim ben bu salıncak kurulacak dalla yukarıdaki meyveleri toplamaya yarayan dalı ateş böceği ama ikisi de güçlü değil mi sonunda, yükünü çekmek anlamında... verdiği keyif farklı olsa da...
YanıtlaSilbence de tontini... rüzgara bırakmak lazım hayatı... bazen birlikte düşmek de güzel...
YanıtlaSiltutunmak düşmek için gerekli belki idea ve sonra tekrar kalkmak için ayağa...
YanıtlaSilBen hep naptım biliyormusun? Defalarca ağaç oldum, tutundurdum, ayağa kaldırdım, destek oldum. Sonra destek olduklarım kırdılar kıymet bilmezlikleri ile. Sakındım dallarımı herkesden.
YanıtlaSilSonra biri geldi. Başka bir çınar oldu bazen, bazen bir dur, bir zeytin. korkusuzca dalın ucundaki meyveye diktim gözümü. Korkmadım hiç kırılır mı diye. Yedim, yedirdim, paylaştım.
Sonra o ağaç bana kışın geldiğini ve gitmesi gerektiğini söyledi. Beni bu şekilde bırkacağını, beni taşıyamayacağını söyledi. gitme dedim. gitti.
sonra hiçbir tutunduğum dalın beni taşıyamayacağını düşünmeye başladım. İnanmak istediklerim de talımadılar, üstelik uzattığım dallarımı kırdılar.
Eğreti sevgilerle-dallarla avutuyorum şimdi gönlümü, üzgünüm.
Ve kimsenin beni sımsıkı sarıp destek vereceğine inanmıyorum artık. Ancak birilerine uzattığım dallarla kendimi yardımsevermiş gibi hissediyorum şu sıralar.
efsa dal olmak kolay değil bilirim... kırıldığın yerden kopamadığın zamanlarda olur... ama sarıp sarmalayan mutlaka bulunur... bilirim aynı şey değildir ama en kocamanından sarılırım sana...
YanıtlaSil"Dusme" diye bagirdiar, emeklemekten kurtulur kurtulmaz.."Dusersin ha" dediler...yasaklarin kilometre tasini coktan geride biraktik...Dustuk.. dusmege devam edecegiz... en son dususe bir kala tekrar deneyecegiz..yasama sarilarak..
YanıtlaSilyasaklara isyan etmeden ne yuruyebilirdik, ne kosabilirdik, ne de firtinasiz havalarda ucabilirdik..
düştük, ama düşürülmedik.. dimdik ayaktayız bak.. hemde biryerlere tutunmadan..
önemli olan da o değil mi volkan, bir yere tutunmadan dimdik ayakta durmak...
YanıtlaSilyazılarınız,özellikle de şiirleriniz çok hoş :)
YanıtlaSilteşekkür ederim yosun... hoşgeldin dünyama :)
YanıtlaSil