Kadın sahilde yürürken ayağına takılan taşı alıp avucuna, tuttu bir süre... Taşa sıcaklığı geçmek üzereydi ki, aniden taşı fırlatıp attı... Taş suda 3 kere sekerek, her vurduğu darpede hareler yarattı. Keyif aldı seyretmekten hareleri kadın... Sonra aniden taş battı.
Yansımasını fark etti suyun yüzeyinde... Seyretti bir iyice... Hayattan keyif aldıkları da bir çizik atmıştı, sıkılıp üzüldükler
i de. Melodisini mırıldandığı şarkının sözleri aklına gelmeyince pek de kafasına takmadı. Ayağa kalktı. Yansımasını suda bıraktı.
i de. Melodisini mırıldandığı şarkının sözleri aklına gelmeyince pek de kafasına takmadı. Ayağa kalktı. Yansımasını suda bıraktı. Havanın güzelliğine kanıp sanılarak yürümeye başlamıştı ki, bir rüzgar esti saçlarını savuran... Umursamadı. Soğudu hava ve karardı gökyüzü. Karardı deniz. Karardı yüzü. Sıkıldı içi. Çok sıkıldı. Çıkarıp içini havaya fırlattı.
Bir gece önce keyfe yattığı düş ne de çabuk kedere bırakmıştı yerini. Aldı düşlerini yüreğinden, söktü tek tek kederinden. Bir yumak yaptı. Önünden geçen kara kediye verdi yumağı. Kedi yumağı oyuncak etti kendine. Oynadı, oyalandı bir süre. Parçaladı yumağı. Ardına bile bakmadan oradan uzaklaştı.
Kadın yürümeye devam etti. Ayağına bir taş daha takıldı. Aldı eline taşı. Sıcaklığı taşa geçiyordu ki, durup bekledi. Soğudu bedeni, hissetmedi elleri, taş yuvarlandı avucunun içinden. Kadın yığıldı olduğu yere. Avucundan düşen taşa geldi başı. Kanadı... Kanadı... Kanadı...
Acımadı canı, hissetmedi yüreği, bilmedi aklı, duymadı kulağı, ağlamadı yaşı...
Güçlü bir dalga parçaladı kadının taşa dönmüş bedenini. Sahilin binbir yerine dağıldı kadın. Sahilde yürüyen bir adam aldı bir taşı eline. Tuttu elinde sımsıkı önce. Sonra savurdu denize doğru. Taş sadece bir kez vurdu denizin yüzeyine. Hareler oluştu yüzeyde... Adam seyretti hareleri... Daldı derinlere. Geçen yıl bu zaman dedi, kaybetmiştim seni bu sahilde.
okurken taş oldum.taş!
YanıtlaSilben de...
YanıtlaSiltaş suya kavuşunca bir anda oturur yüreğine iner derinlerine.. suyu hare hare olur haber dağıtır en uzak en kuytu köşelerine.. taş çöker ya dibe, ıslanır her yeri ama su işleyemez ya içine.. su sakinler bir süre sonra, ama taş ağırdır ya yine yerinde..su görmez ama taş içten içte eritir kendini, karışır ya suya yine.. toz olsa da ağır gelir suya vurur ya bir dalgayla kıyıya.. bir başka bir elde düşer ya tekrar suya .. ne kısır döngü, ben taş olmaktan korktum..
YanıtlaSil''çıkarıp içini havaya attı''...Buradan bir bölüm çıkar:))
YanıtlaSiltamamından roman olur:))
Haa-aa hatırlamış yani gecen sene o gunu..Afferim yaaa..Bir taş nelere kadir..
YanıtlaSilaslında yaşarken de taş olup kaldığımız ne çok an var değil mi y. ve maya ???
YanıtlaSilne güzel anlatmışsın kısır döngüyü nily...
YanıtlaSilne çok kez çıkarıp attım içimi havaya bir bilsen buraneros... her biri bir bölüm olur ve haklısın bölümleri ardı ardına sıralasan roman :)
YanıtlaSilaaa Nihan hanım sizi de aramızda görmekten pek mutlu olduk doğrusu ayrıca bir ön yargılı gördüm sizi yazıya karşı :)))
YanıtlaSilYüreğimin ortasına bir taş geldi oturdu, sustum konuşamadım.
YanıtlaSilEmeğine sağlık Evren'ciğim.