Bir sabah uyandığınızda kafanızda sorular varsa;Sorarsınız...
Susarsınız...
Evet, ben sustum. Nice sabahlar sadece sustum. Bu sabah kafamdaki sorunun cevabı çok net aslında, kendime söylesem, ama korktum.
Bir sabah uyandığınızda kafanızda sorular varsa;
Sorarsınız...
Susarsınız...
Korkarsınız...
Evet, ben korktum. Nice sabahlar sadece korktum. Bu sabah kafamdaki sorunun cevabı çok net aslında, kendime söylesem, ama kaçtım.
Bir sabah uyandığınızda kafanızda sorular varsa;
Sorarsınız...
Susarsınız...
Korkarsınız...
Kaçarsınız...
Evet, ben kaçtım. Nice sabahlar sadece kaçtım. Bu sabah kafamdaki sorunun cevabı çok net aslında, kendime söylesem, ama durdum.
Bir sabah uyandığınızda kafanızda sorular varsa;
Sorarsınız...
Susarsınız...
Korkarsınız...
Kaçarsınız...
Durursunuz...
Sorarsınız...
Sorarsınız...
Sorarsınız...
Evet, ben sordum. Nice sabahlar sadece sordum. Bu sabah kafamdaki sorunun cevabı çok net aslında, kendime söylesem...
Söyledim, durmadı içim: Aktı...
Bir daha söyledim, durmadı yüreğim: Taştı...
Bir daha söyledim: Taş oldum Kaldım...
SUSTUM
Evet, ben sustum. Nice sabahlar sadece sustum. Bu sabah kafamdaki sorunun cevabı çok net aslında, kendime söylesem, ama korktum.
Bir sabah uyandığınızda kafanızda sorular varsa;
Sorarsınız...
Susarsınız...
Korkarsınız...
Evet, ben korktum. Nice sabahlar sadece korktum. Bu sabah kafamdaki sorunun cevabı çok net aslında, kendime söylesem, ama kaçtım.
Bir sabah uyandığınızda kafanızda sorular varsa;
Sorarsınız...
Susarsınız...
Korkarsınız...
Kaçarsınız...
Evet, ben kaçtım. Nice sabahlar sadece kaçtım. Bu sabah kafamdaki sorunun cevabı çok net aslında, kendime söylesem, ama durdum.
Bir sabah uyandığınızda kafanızda sorular varsa;
Sorarsınız...
Susarsınız...
Korkarsınız...
Kaçarsınız...
Durursunuz...
Sorarsınız...
Sorarsınız...
Sorarsınız...
Evet, ben sordum. Nice sabahlar sadece sordum. Bu sabah kafamdaki sorunun cevabı çok net aslında, kendime söylesem...
Söyledim, durmadı içim: Aktı...
Bir daha söyledim, durmadı yüreğim: Taştı...
Bir daha söyledim: Taş oldum Kaldım...
SUSTUM
ben yazılarını buyuk bi keyifle okuyorum.. resmen kalemin akıyor..=)
YanıtlaSilVicdan en rahat yastıktır diyor bir söz.Sorgulayan,korkan,kaçan,susan vicdanlı.Ya karşısındaki? Bunu yaşatan?Öyleyse vicdanlı olmanın artısından çok eksisimi oluyor acaba insan yüreğine.Koskaca bir yorgunluk,yılgınlık.
YanıtlaSilKaç sabaha haykırılır ki daha.Kaç sabah taşır bu yükü.En iyisi bırakmak kapısına.Ama nerde o cesur kişi.
YanıtlaSil''Sustu içinde haykıran sesi... Bir yürüyüşün ardından çıktığı yolculuktan geriye bir kendi bir o taş kalmıştı... Ne o geçmişte kalan kendisiydi, ne de gelecek pek umurundaydı şimdi... Yalanlara inat ve gerçeğe aykırı yaşamanın yolunu tutmuştu... Tek yorgunluğu kendi kalmakla kendinden olmak arasındaki mücadeleydi... Zaten gerisi hikaye, gerisi bahaneydi.''
YanıtlaSilsordum...
YanıtlaSilsustum...
korktum...
kaçtım...
ağladım,ağladım,ağladım...
teşekkür ederim kubra...
YanıtlaSilvicdan ebruli, vicdan hiçbir zaman eksi olmaz yılsak da yorulsak da...
YanıtlaSilsoruları bırakmak kolay ki, cevapları bulmak zor bence, keşke bir sabah uyandığımızda birileri cevapları bırakmış olsa kapımıza idea :)
YanıtlaSil"Tek yorgunluğu kendi kalmakla kendinden olmak arasındaki mücadeleydi..."
YanıtlaSilMücadelemiz hep bu değil mi arzu...
ağlama kırmızılı, yazık artık gözyaşlarına, çok yazık, sana gülmeler yaraşırı dinle, yakışanı sana böyle...
YanıtlaSilÖyle zamanlar çokça olur, hayatı yüzeysel yaşamayı seçmeyenlerde. Taş olduğun, sustuğun, takıldığın zamanlara aldırmamak lazım (ben beceremedim, sadece lazım kısmının altını çiziyorum).
YanıtlaSilGeçer demiyorum, geçmeyecek. sadece böyle yaşamaya alışmak lazım diyorum (beceremediğimin altını bir kez daha çizerim).
nedense bu yaşam formunda altı çizilir cümlelerin de içi doldurulamaz bir türlü değil mi gereksiz :))
YanıtlaSiliçi doldurmak, becerebilme meselesi ile eşdeğer tutulmuştur ki şahsen bizzat kendimin de bu konudaki başarısızlıkları kitap olur :)