16 Temmuz 2009

PARÇA


Parça parça olunca

Bütün olur mu bir daha...?








Ayo - Help is coming

___________________________________

GÜNCELLEME

Sevgili Y.'nin yorum olarak yazıdığını aktarmak istedim olur da yorumlardan kaçıran olursa diye.. Yukraıdaki satırlar bir durum üzerineydi ve bu durum bir yürekle ilgili değildi... Ama aşağıda okuduğum satırlardan kendime kalan şu oldu: Her parçalanmada bir bütünlük hali vardır, bu parçalanmışlık halinde önemli olan, her parçana kattığın anlamdır.

Bütün bunları düşünürken bir dosta yazdığım Testi hikayesi geldi aklıma... Bazen bir parça kalır elimizde, paramparçalanmışlığın ortasında öyle bir yere aittir ki siz o parçanızı sunduğunuz da bütünüzü bulursunuz o da bunca zaman ki eksiğini...

"Bana getirilmişti. Kırdım.- Nasıl oldu bilmiyorum: galiba sallantılı, dengesiz bir yere koymuşum, yeterince dikkat etmeden; sonra ters bir hareket etmişim - düştü, kırıldı... Yeterince düşünmemiştim üstünde, demek. Elimdeki, artık, birkaç iri parça ile birsürü ufacığıydı; bazısı, neredeyse, kırıntı, kıymık - öyle dağılmış duruyordu... Tek tek bir yere topladım hepsini: Yokolmamalıydı. Gittim, uygun bir zamk aldım. Geldim, hepsini bir kağıt üzerinde düzenleyerek, biraraya getirmeğe başladım: şu parça, buna uyuyor - mu; ya, bu, şuna... Zamanla, parçaların kopma noktalarındaki dokularının; ve zamkın, tutma ve yapıştırma niteliklerini, öğrendim. Bazı parçalarsa yapıştıralamayacak kadar ufaktı; onların bulunmaları gereken yerlerde boşluklar oluştu. Tek tek yapıştırdım, yapıştırabildiklerimi. Çok uğraştım. Sonunda ortaya aslının eğri-büğrü bir simgesi gibi birşey çıktı - ve, şu tümce:

Dikkatsizlik ederek düşürüp kırdığın - sevdiğin kişinin izlerini taşıyan; senin için değerli- bir nesneyi, parçalarını tek tek toplayıp, dikkatle -saatlerce uğraşarak- özel olarak aldığın bir zamkla yapıştırıp onardığında, ortaya, orası burası eksik-gedik, yamru-yumru birşey çıkar - ama eskisinden de daha değerlidir artık; çünkü, şimdi, senin izlerini de taşıyordur. Başka bir şey yapamazdım."

11 yorum:

  1. olur olmak zorunda ama izleri silinirmi bilinmez söz veremem çok parçalandım tekrar bütünü oluşturdum ama izleri durur tamda kalbimin orta yerinde...

    YanıtlaSil
  2. şimdi fikrimce şöle olur...

    ben de el becerileri gelişmediği için evrimin garip bir cilvesi olaraktan...
    bu parçaları bir araya getiremem.

    ama ustası getirir.
    zenaat başka bişe.

    YanıtlaSil
  3. Zor.. Çok zor.. Bir bütünde birleşemeyen bin parçaya bölünmüşüm demiştim..
    Sence birleşebilir miyim?

    YanıtlaSil
  4. "Yıkmak için çok düşün / Yıkmak kolay, yapmak zor..."

    Sevgilerimle.

    YanıtlaSil
  5. olmaz elbet. bütünmüş gibi gözükse de en küçük şeyde tekrar parçalanır..

    YanıtlaSil
  6. her parça kendi içinde bir bütündür ! bu neye benzer biliyo musun ? kocaman bir pasta alırsın zamanla dilim dilim yersin, dilimler azalsa da pasta pastadır tek farkı eksiktir !

    işte bu dağılan parçalar da bür bütündür ama eksiktir ...

    YanıtlaSil
  7. O parcalanırken cıkan ses asla kulaklardan silinmez, parcalarsa kalpte herzaman acı verir.Gel parcalardan yeniden butun olmaz diyelim ve parcalanmayacak kadar saglam seylerden edınelım.

    YanıtlaSil
  8. evrencim ,onarım diye bir yazı vardı...belki de umutlu bakmak lazım :))

    "Bana getirilmişti. Kırdım.

    - Nasıl oldu bilmiyorum: galiba sallantılı, dengesiz bir yere koymuşum, yeterince dikkat etmeden; sonra ters bir hareket etmişim - düştü, kırıldı... Yeterince düşünmemiştim üstünde, demek. Elimdeki, artık, birkaç iri parça ile birsürü ufacığıydı; bazısı, neredeyse, kırıntı, kıymık - öyle dağılmış duruyordu... Tek tek bir yere topladım hepsini: Yokolmamalıydı. Gittim, uygun bir zamk aldım. Geldim, hepsini bir kağıt üzerinde düzenleyerek, biraraya getirmeğe başladım: şu parça, buna uyuyor - mu; ya, bu, şuna... Zamanla, parçaların kopma noktalarındaki dokularının; ve zamkın, tutma ve yapıştırma niteliklerini, öğrendim. Bazı parçalarsa yapıştıralamayacak kadar ufaktı; onların bulunmaları gereken yerlerde boşluklar oluştu. Tek tek yapıştırdım, yapıştırabildiklerimi. Çok uğraştım. Sonunda ortaya aslının eğri-büğrü bir simgesi gibi birşey çıktı - ve, şu tümce:


    Dikkatsizlik ederek düşürüp kırdığın - sevdiğin kişinin izlerini taşıyan; senin için değerli- bir nesneyi, parçalarını tek tek toplayıp, dikkatle -saatlerce uğraşarak- özel olarak aldığın bir zamkla yapıştırıp onardığında, ortaya, orası burası eksik-gedik, yamru-yumru birşey çıkar - ama eskisinden de daha değerlidir artık;
    çünkü, şimdi, senin izlerini de taşıyordur.
    Başka bir şey yapamazdım."

    YanıtlaSil
  9. sevgili Ateş Böceği,
    sevgili absalom,
    sevgili cache,
    sevgili aysema,
    sevgili gereksiz adam,
    sevgili Bekriya,
    sevgili NihaN,
    sevgili y.,

    hepinize teşekkür ederim parçalanmış halime tutkal oldunuz...

    sevgiler...

    YanıtlaSil
  10. Testi öyküsü de çok güzelmiş... "Artık senin izlerini de taşıyor."

    Sevgiler...

    YanıtlaSil
  11. teşekkür ederim aysema... severim testiyi ben de...

    YanıtlaSil

An'a kazınandır senden bana kalan...
ANLAMLIDIR...

Teşekkür ederim sımsıcak yürekten bir tebessümle...