Sakla yamalarını kalbim...İnsanlar büyüdükçe günler kısalırlar;
günlerimiz gibi aşklarımız da
yittikleri duraklarda kalırlar.
Yılmaz Odabaşı
_______________________________________________
Fotoğraf / Last passenger II© Tim Corbeel
Sakla yamalarını kalbim...
Evren;
YanıtlaSilbu yamalar bir gün patlar mı ..
yırtıklarımız çıkar mı gün yüzüne..
elbet bir terzi gelir cache, yeni bir entariyi tam yüreğimize göre dikmeye... belki patlamasından korkmamak gerek, belki yırtıkları ortaya çıkarıp kendimizden daha usta bir terzi eline bırakmak gerek, belki o zaman bize de düşer mutluluk kumaşından bir parça, tamamını örtmese de olur, seni bilmem ama ben severim dekolteyi :)
YanıtlaSilben de severim :)
YanıtlaSilBen çok mu büyüdüm de, günler bana çok kısa geliyor acaba diye düşündüm.
YanıtlaSililahi tontinim, dolu dolu geçiyordur yetmiyordur günler; kısalık algısı da bundan mütevellit olsa gerek :))
YanıtlaSilGünler yamalarıma yeni yamalar eklemiyor çok şükür...
YanıtlaSilArtık değil en azından.
Dekoltem fazla belirgin değilmiş gibi. Ama buda bakanın bakış açısından olsa gerek. Yoksa kral çıplak da biz göremiyor değilizdir elbet değil mi?
yani çoğu şey zaman geçtikçe anlamsızlaşır... yoruluyor muyuz acaba??
YanıtlaSilgüzel efsa, daha ne istiyorsun... kesin kaftanlara sarınmıştır o krali yoksa görürdük değil mi :)
YanıtlaSilbelki de unutuyoruzdur geçen zamanı gereksiz, belki de unutuyoruz geçmişi ve birden ama aniden anlamsızlaşıyordur herşey ve aslında yorulduğumuzda budur...
YanıtlaSilbende neden tam tersi ? yaşım ilerledikçe duraklarda kalması gerekenler neden içimde en ağır olanlar ?
YanıtlaSilçözebilmek mümkün müdür ki ?