29 Eylül 2009

KURULMUŞ CÜMLELER / 11

Sakla yamalarını kalbim...

İnsanlar büyüdükçe günler kısalırlar;
günlerimiz gibi aşklarımız da
yittikleri duraklarda kalırlar.


Sakla yamalarını kalbim...
Yılmaz Odabaşı


_______________________________________________
Fotoğraf / Last passenger II
© Tim Corbeel

10 yorum:

  1. Evren;

    bu yamalar bir gün patlar mı ..
    yırtıklarımız çıkar mı gün yüzüne..

    YanıtlaSil
  2. elbet bir terzi gelir cache, yeni bir entariyi tam yüreğimize göre dikmeye... belki patlamasından korkmamak gerek, belki yırtıkları ortaya çıkarıp kendimizden daha usta bir terzi eline bırakmak gerek, belki o zaman bize de düşer mutluluk kumaşından bir parça, tamamını örtmese de olur, seni bilmem ama ben severim dekolteyi :)

    YanıtlaSil
  3. Ben çok mu büyüdüm de, günler bana çok kısa geliyor acaba diye düşündüm.

    YanıtlaSil
  4. ilahi tontinim, dolu dolu geçiyordur yetmiyordur günler; kısalık algısı da bundan mütevellit olsa gerek :))

    YanıtlaSil
  5. Günler yamalarıma yeni yamalar eklemiyor çok şükür...

    Artık değil en azından.

    Dekoltem fazla belirgin değilmiş gibi. Ama buda bakanın bakış açısından olsa gerek. Yoksa kral çıplak da biz göremiyor değilizdir elbet değil mi?

    YanıtlaSil
  6. yani çoğu şey zaman geçtikçe anlamsızlaşır... yoruluyor muyuz acaba??

    YanıtlaSil
  7. güzel efsa, daha ne istiyorsun... kesin kaftanlara sarınmıştır o krali yoksa görürdük değil mi :)

    YanıtlaSil
  8. belki de unutuyoruzdur geçen zamanı gereksiz, belki de unutuyoruz geçmişi ve birden ama aniden anlamsızlaşıyordur herşey ve aslında yorulduğumuzda budur...

    YanıtlaSil
  9. bende neden tam tersi ? yaşım ilerledikçe duraklarda kalması gerekenler neden içimde en ağır olanlar ?

    çözebilmek mümkün müdür ki ?

    YanıtlaSil

An'a kazınandır senden bana kalan...
ANLAMLIDIR...

Teşekkür ederim sımsıcak yürekten bir tebessümle...