O VE O VE YAKAMOZ

Sanki billur bir pınar

Kahverengi gözlerin

Ruhuma neşe sunar

Kahverengi gözlerin

Bir kasabanın gece yarısı karanlığında; salaş, dar, ve belli ki kimsesiz bir sokağından sahil görülüyordu, koca koca taşların ardında... Oturdular büyükçe bir kayaya: O ve O. Esintinin yalayıp geçtiği saatlerdi, karışıktı duyguları; belki de o yüzden hiç ses çıkartmadan sessizce, içten içe yakamozlarla konuşmaları...

Yan meyhaneden, gece sarhoşlarının yıldızlara ulaşan hüznü, kahkahası ve onlarca adlandıramadıkları duygu, bir uçağın geride bıraktığı ize kapılıp gidiyordu peşi sıra, kendi duygularıyla...

Bir yıldız, parlak...

Bir yıldız daha, o da parlak...

Ve bir yıldız daha; kaydı o anda...

Bir dilek tuttu O,

Bir dilek tuttu muhtemelen O da...

Rüzgarlar kadar serin

Ufuklar kadar derin

Senin en güzel yerin

Kahverengi gözlerin

Nice zaman sonra, kırık dökük kelimeleri tuttu O bir ucundan...
Muhtemelen O da...
Hangisi başladı bilmedi meyhanedekiler ama,
Yakamoz aşka geldi bir anda...

O baktı O'nun gözlerine...

Mehtapta benzer aya

Bakarım doya doya

Muhtemelen O da O'nun gözlerinin içine...

Sanki tatlı bir rüya

Kahverengi gözlerin...

Özledim... Çok özledim...

_______________________________________


Fotoğraf / 1x.com
Şarkı Sözü: Selahattin Sarıkaya