13 Haziran 2009

FIRTINA



Kapıdan çıkarken duyduğu iyisine karşılık yere düşen sesini bıraktı...


Eve geldi... Köşe koltuğuna oturdu ve an defterini açıp şu satırları ekledi....


Fırtınanın ortasında attığın çığlık duyulur mu sanıyorsun

Bir yokluğu büyütmek tamamlar mı içindeki boşluğu

Sen gün ortasındaki karanlıksın

Gece kayan bir yıldız

Issız bir sevdayı fısıldayarak büyütüyorsun içinde

Ki o sevda senden yana bile değil


Bir doluya tutuluyorsun

Sabahları kalkarken

Güneyli bir kızın dediği gibi duacı oluyorsun

Geceye kavuşmaya

Gece ona kavuşmaya

Gece ona kavuşmaya alışmaya

İnsan sana çabuk alışır

Biliyor musun...



11 Haziran 2006, Altınşehir



_______________________________________



Fotoğraf / Lichterflug© Kaveh H. Steppenwolf

5 yorum:

  1. Babaannemin bir lafı geldi şimdi aklıma.

    Derdiki;

    "İnsan mektubunda sevdiğine selam yazmaz oğlum, el sallar uzakta dahi olsa."

    YanıtlaSil
  2. bu güzel kelimelerin ardından yazılacak şey değil belki ama, o resmi aşırsam, arşivime eklesem bi sakıncası olur mu? :)

    birde resmin sahibi kim?

    YanıtlaSil
  3. ben sarılırım her mektubumda... ama babaannenin lafını aldım koydum cebime. teşekkür ederim.

    YanıtlaSil
  4. gereksiz yazar ben genellikle 1x.comdan kullanıyorum fotoğrafları ve yazının altında link veriyorum mutlaka... eğer herhangi bir link verilmediyse bizzat kendim çekmişimdir ki anlarsın zaten :)

    YanıtlaSil

An'a kazınandır senden bana kalan...
ANLAMLIDIR...

Teşekkür ederim sımsıcak yürekten bir tebessümle...