___________________________________________________________
- Öyle bir andı ki, çaresiz ve umutsuzdum. Ama o pazar, çocukça olduğunu sonradan anlayacağım bir güçlülük duygusu sardı ruhumu. Karşı koymak, baş etmek ve geri kazanmak tek isteyimdi. Tamam, bunlar yaşanmıştı ama ben gerçeği düşüme dönüştürebilecek kadar güçlüydüm ve istersem pek ala da inatçı biri olabilirdim. Bunu yapabilirdim. Ayrılık sürecini; yeniden başlamak, sıfırlamak, unutmak, kaldığı yerden devam etmek hallerine dönüştürebilirdim. Öylesine seviyordum ki, bunu yapabileceğime inandırdım kendimi. Takdir edersin ki benim gibi ikna gücü kuvvetli biri için hiç de zor olmadı kendimi ikna etmek.
O pazar, Tanrı'ya ellerimi kaldırmış dua ederken buldum kendimi. Yatağın kenarında kendi inanışımda olmayan bir tavır içinde, Tanrıyla pazarlığa oturmuştum. Tanrı ile görüşmemin sonucunu çabucak alamayacağımı biliyordum. Çocukluktan kalma bir soğukluk vardır aramızda kendisi ile...
Ama O, onunla hep konuşabildik, orta yol bulabildik. O pazar gecesi, iki kişilik masanın üzerinde mumlar ve bir şişe şarap ile tatlandırılacak olan pazarlığın ilk adımını ben attım. Onunla bu içinden çıkılamaz durumun pazarlığını yaptık. Anlaşma kısa sürede sağlandı. Sözler alındı, sözler verildi. İçim rahat değildi ama olacaktı. Yazılı olmayan bu anlaşma bir nebze de olsa öfkemi öteledi, gizledi, gömdü... Her neyse işte...
O pazar, Tanrı'ya ellerimi kaldırmış dua ederken buldum kendimi. Yatağın kenarında kendi inanışımda olmayan bir tavır içinde, Tanrıyla pazarlığa oturmuştum. Tanrı ile görüşmemin sonucunu çabucak alamayacağımı biliyordum. Çocukluktan kalma bir soğukluk vardır aramızda kendisi ile...
Ama O, onunla hep konuşabildik, orta yol bulabildik. O pazar gecesi, iki kişilik masanın üzerinde mumlar ve bir şişe şarap ile tatlandırılacak olan pazarlığın ilk adımını ben attım. Onunla bu içinden çıkılamaz durumun pazarlığını yaptık. Anlaşma kısa sürede sağlandı. Sözler alındı, sözler verildi. İçim rahat değildi ama olacaktı. Yazılı olmayan bu anlaşma bir nebze de olsa öfkemi öteledi, gizledi, gömdü... Her neyse işte...
Kimseyle konuşmuyordum kendimden başka, sanki başkalarına anlatırsam, ayrılık güçlenecekti. Ben zayıflayıp yok olsun istiyordum. Korkularım ve kendimle konuşmalarım o pazardan sonra iyiden iyiye su yüzüne çıktı. Kendimi daha fazla kendimle bulur oldum. Sürekli eğer varsa günahın kimde olduğunu bulmaya çalışıyordum. Bir dedektif titizliğinde, günahkarı arıyordum. Bulacak mıydım?
__________________________________________________________ Devamını Oku...
Fotoğraf / 1x.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
An'a kazınandır senden bana kalan...
ANLAMLIDIR...
Teşekkür ederim sımsıcak yürekten bir tebessümle...