KORKAKSIN

İçmeden çekilmiyordu hayatın çilesi…
Akşamdan akşama içerdi genellikle… Tek başına.
Bir duble hazırladı kendine suyu az…
Buzlu içmezdi rakıyı sevmezdi öyle.
Zaten babası da dememiş miydi?
Su soğuk olacak diye…
Buz bozar rakının keyfini, rakının keyfi bozuldu mu seninki hiç iflah olmaz derdi. Bir de gülerdi dolu dolu her seferinde…

Babasını kaybedeli neredeyse 20 yıl oluyordu. Askerden döndükleri gece oturmuşlardı bir meyhanede. “Gidip isteriz kızı ne diye vermeyeceklermiş benim aslan gibi oğluma demişti.” Eve gittiklerinde annesi, "kendine benzettin benim oğlumu da" deyip duruyordu. Ağlıyordu içli içli... Sarıldı anacığna "merak etme dedi hayırlı bir şey için içtik bu gece". "Hayrı batsın" dedi annesi. Güldü adam, gülümseyerek uykuya daldı aylar sonra ilk defa. Nasıl da rahat bir uyku uyumuştu o gece. Ne olurdu bir gece daha içebilselerdi... Ne olurdu sevdalısını istemek için gittiklerinde babası da orada olsaydı. Olmadı işte. Zaten ne istediği gibi oluyordu ki hayatta.

Karısı da zamansız ayrılmıştı bu kahpe dünyadan, karısını aldığı gün derin bir of çekti hayata. Bir küfür etti şöyle oturaklı… Zaten bir daha da düzelmedi araları o günden sonra hayatla.
2-3 ufak tefek kaçamak dışında başka kadın da olmamıştı ki yanında. Kadın sanki biliyormuş gibi öleceğini, sürekli dalga geçerdi adamla, benden başkası olursa yanında görürüm yukardan bozarım işinizi valla derdi. Senden sonra kimse olmayacak sol yanımda diye cevaplardı adam her seferinde kadını. Tutmuştu da sözünü, kadınından sonra kimse olmadı sol yanında.

Hayat da izin vermiyordu tutunmasına. İşsizdi, parasızdı, güçsüzdü bir kadın için. Kendi istediğinden değil valla değil. Hayat kazık atıyordu ona. Hem son girdiği işte o şerefsiz oturmasaydı karşısında, gevrek gevrek gülmeseydi her olana… Dayanamayıp ağzını yüzünü dağıtmak zorunda kalmayacaktı adamın. Patrona anlatmaya çalışırken bir de patrona girişince, mahkemelerle uğraştı aylarca. Allahtan hakimi dövmedim diye kahkaha attı doyasıya. O akşam her zamankinden fazla içti adam, bir pakete yakında sigara bitirmişti. Normalde 2 dubleyi geçmezdi bilemedin bir de tek alırdı en fazla. Adam o akşam ilk dubleyi karısı için içti, hayatın ilk kazığı değildi ama azımsanmayacak şekilde sağlam bir kazıktı. Yapılacak en güzel şey içip içip şarkılar söylemek olur sana dedi. Başladı hüzün makamındaki sesiyle avazı çıktığı kadar bağırmaya

Öyle sarhoş olsam kiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Bir daha ayılmasam
Unutsam o günleri
Yarınları unutsammmmmmmmmm

İkinci duble de yarınlara gitti… Umutlarına, doğmamış çocuğuna, gidilememiş tatillere, görülememiş filmlere…

Fazladan bir dubleyi babası için içti, biraz kederli biraz öfkeliydi, çok erken bırakmıştı onu tek başına.En çok ihtiyacı olduğu yaşı gelmişti, adam olacaktı babası gibi adam gibi adam olacaktı ki… Ulan hayat dedi zorun ne senin benimle be…
Şişenin dibini hayata içti adam o gece…
Kalleşsin ulan dedi. Kalleşsin işte o kadar. Başka da bi bok değilsin.
O gece kentin bütün sokaklarında gezdi adamın sözleri…
Duyan akşamcılar birer kadeh kaldırdılar adama saygıyla…
Hep birlikte sövdüler hayata:
Önce kurallar koyuyor, cevaplar istiyorsun.

Karşındaki kurallara uyup da istediğin cevapları verince de

Ben yokum diyorsun...

Kalleşsin ulan hayat kalleşsin ama bir o kadar da KORKAKSIN

________