Bir an çok tanıdık geldi fotoğraf. Öyle oturuyorum Hani arkamda deli bir rüzgar Kurumuş dallarında ürkek bir ağaç Kıyamıyor dokunmaya O bile susarken Ben öyle oturuyorum Kimbilir Belkide umuyorum Ne kötü değilmi Bu suskun derinde bir başına Ummak gibisi
Ya da yaşamın bana verdiği hediyeler için teşekkür ediyorum. Hem karayı, hem denizi ve hemde gökyüzünü biranda görebildiğim için..
YanıtlaSil"Hep sana doğru eğimlenirdi düşüncelerim bile.
YanıtlaSilBir ağaç gibi tüm köklerimle."
diyesim geldi...
"Hep sana doğru eğimlenirdi düşüncelerim bile.
YanıtlaSilBir ağaç gibi tüm köklerimle."
diyesim geldi...
Sen uzaktan izlerken O'nu, izliyor izlediğin senin izlediklerini.
YanıtlaSildalgasesleri, önemli olan şükretmeyi bilmek değil mi:? çevremizde istersek teşekkürlerimizi sunabileceğimz ne çok şey var...
YanıtlaSilher fotoğraf farklı fısıldar bakana, her aşkın farklı fısıldadığı gibi yaşayana efsam... iyi ki demişsin...
YanıtlaSilbulmaca bilmece gibi olmuş bu tontinim :) kim kimi izliyor anladım mı ki ben şimdi :))
YanıtlaSilBir an çok tanıdık geldi fotoğraf.
YanıtlaSilÖyle oturuyorum
Hani arkamda deli bir rüzgar
Kurumuş dallarında ürkek bir ağaç
Kıyamıyor dokunmaya
O bile susarken
Ben öyle oturuyorum
Kimbilir
Belkide umuyorum
Ne kötü değilmi
Bu suskun derinde bir başına
Ummak gibisi
ummak bir parça hayata tutunmak gibidir kara kalem... belki cılız belki güçsüz ama gene de tutunmaktır işte...
YanıtlaSil