DEJAVU / ÖĞRENDİKLERİNİ UNUTMA / 3

Biliyorum, canını acıtıyor okumak, ama bazı öğrenme süreçlerinde sancıların olması doğaldır. Bazen bir bilginin, içselleştirilmesi ve öğrendim denilebilmesi için birden fazla tekrar gerekir.

OLAY:

O kadından gelen telefonların ardı arkası kesilmeyince, rahatsızlığını dile getirdiğin o geceyi hatırlıyor musun? Ve sonrasında, önceleri o telefonların gerekli olduğunu, arkadaşı ile görüşmesini kısıtlamak isteğini anlamadığını, onun bu hayatta bir duruşu olduğunu ve insana saygı anlamında bile o telefonları açmak zorunda olduğunu ve buna benzer onlarca nutuğu, defalarca dinlemek zorunda kaldığın o günleri... Sonrasında, sen artık buna katlanmayacağını söylediğinde olanları peki... Hatırlar mısın, telefon gelmemişti o günden sonra. Daha doğrusu neden telefon gelmediğini anlayana kadar sen öyle sanmıştın. Peki ya o, aldatılma hissi... Ben bile bugün hala senin o hissini hatırladıkça yüreğimden bir parçanın koptuğunu sanırım.

ÖĞRENİLEN:

Bir durum karşısında karşı tarafın seni ısrarla kıran ve üzen bir tutumu devam ettirmesi konusunda düşünmen gerektiğini anlamıştın o vakitlerde. Çünkü kendi mutluluk tarifin, karşındakinin mutluluğundan mutluluk duymaktı. Bir yüreğin ikilemde kaldığını gördüğünde ve seni üzmemek adına telefon görüşmelerinin; eve girmeden önce, evden çıkar çıkmaz ve sen banyodayken gibi zamanlarda yapılıyor olduğunu anladığında, söylememenin en büyük yalan olduğunu öğrenmiştin. Unutma ki, bir insan gizli kapaklı işler çevirmeye başlıyorsa, ve bunu senin mutluluğun için yaptığı gibi bir gerekçe ile savunuyorsa, artık ona güvenmek için hiç sebep kalmamıştır. Güven duymadığın bir insanın yanında durma, yüreğinde ise hiç tutma!

Fotoğraf / Crystal Newton