Bazen, yıkıldığında bir ağacın,
Sanırsın ki, bir tek senin ormanında yıkılmıştır bir ağaç kökleri titreye titreye...
Ve sanırsın ki bir tek senin ormanında çıkmıştır yangın...
Ve sanırsın ki bir tek senin topraklarını vurmuştur kuraklık...
Sen sanırsın ki bir orman sen
Bir ağaç senin ki
Bir yudum suya muhtaç bir kökün
Karşı ormana baksan
Duyacaksın çığlıkları
Göğe değecek selvilerinin ucu
Gidip yangını bir an önce söndürsün isteyeceksin
Dileneceksin çiçeklerini açıp buluta
Daha hızlı, daha hızlı ulaş karşı ormana
II -GÖL VE AĞAÇ
Bazen, yıkıldığında bir ağaç bir gölün üzerine
Bir tek kendi yansımasını görür
Bir de acıyan köklerine ağlar sessizce
Oysa o gölün de acısı, seni görmek
Damlayan yaşını kendine katıp çoğalırken ses çıkartmıyorsa
Gözyaşını gözyaşına eklediğindendir
Hiç düşündün mü
Bir göl, her rengin koyusuna neden bürünür
III - KÖK VE YÜREK
Köklerin acır, devrildiğinde
Kendi yansımanı görüp
Senden öteye gözünü kaparsan
Kendi ormanında
Bir tek kendi yüreğin acır
kendi
kendine
Fotoğraf / Bartek
Yüreğime nasıl dokundu sözlerin canım...
YanıtlaSil***********
Bazen, yıkıldığında bir ağaç bir gölün üzerine
Bir tek kendi yansımasını görür
Bir de acıyan köklerine ağlar sessizce
Oysa o gölün de acısı, seni görmek
************
nasıl güzel yansıtmışsın için için kanayan ve sızlayan yarayı!
**
köklerin acır kendine! derken...
**
Yüreğine sağlık Sevgili Evrencim...
Çok öpüyorum canım...
Sevgilerimle...
bir fark ediş aslında esmir, karşıdaki ormanı, gölü ve köklerini fark ediş...
YanıtlaSildeğmişse yüreğine, mutlaka acımıştır senin köklerin de bir gün bir yerde...
teşekkür ederim.
yüreğinden kopup gelen sevgine, kucak dolusu sevgiler sunarım.
Bende tam onu demiş miydim, diyecek miydim Sevgili Evren; farkediş!
YanıtlaSilSanırım hayat öğrettirmeye, yüreği kocaman olanlara da farkettirmeye devam ediyor.
E insan büyüdükçe, sahip olduklarını elinin tersiyle kolay kolay itemiyor. Çoğunlukla, kocaman bir zamanın içindeki bir tek an bile bir çok ömrün tamamında nasip olamıyor. Bazılarımız da işini şansa bırakmıyor. Görüyor ve değerini biliyor. Bu şiir bana bunları anlattı.(ben zaten biliyodum:)) Güzeldi. Trilye'de kahvaltı gibi. Bak şimdi, bu ne alaka!.. Bugün yazasım var galiba, hem de havalı yazasım var sanki Tifany'de kahvaltı gibi... Öykündüm mü ne?:))
demiştin :)
YanıtlaSilde...
Trilye'de kahvaltı kesinlikle Tifany'de kahvaltıya beş basar :))
hani 'kocaman bir zamanın içindeki bir tek an bile bir çok ömrün tamamında nasip olamıyor' dan yola çıkılırsa...
ayrıca; kendi öykünü yazacak ve öykündürecek kadar yürek zenginisin sen o nedenle öykünme :)