25 Mart 2010

YA DA İLE ACABA


Zamanla affediyor insan ama unutamıyor
Ya da
İnsan zamanla unutuyor ama affedemiyor
Ya da
Zaman geçiyor, affetmek de unutmak da önemini yitiriyor
Ya da
Zaman duruyor, ne sen unutabiliyorsun ne affedebiliyorsun
Ya da
Zaman akıyor, sen affedememenin ve unutamamanın sancıları ile kıvranıyorsun
Ya da
Zaman tükeniyor, sen ölürken bile son nefesinde bir şey diyebilmek istiyorsun
Kimse bilmiyor, kimse merak etmiyor, kimse umursamıyor
Ondan başka...
O yaşadığı sürece, dilinde bir 'acaba'
                                      Affedildim mi yoksa unutulup gittim mi tadında




Fotoğraf / Gennadii Tarakanov

4 yorum:

  1. Zaman geçiyor ve ben ne unutabiliyorum ne de affedebiliyorum ..

    çeliş kii çoğu zaman unuttum desemde ..Gün geliyor karşıma dikili veriyor unuttuğumu sandıklarım .

    ve hayat hep sorgulatıyor insana ..

    Ama gün gelip ölünce tek istediğim desinler ki arkamdan hiç bir şeyi unutmadı ama affetti ...

    YanıtlaSil
  2. dilerim ateşim, affedebilirsin o zaman, unutmadan ve geç olmadan!

    YanıtlaSil
  3. unutulmaz sadece alışılıyor. buna benzer bir yazı okudum bugün. ortada affedilecek bir durum varsa kabul eder yoluma bakarım. geri dönüşü olmaz bunun...

    YanıtlaSil
  4. o nedenle 'ya da'ları var ya hayatın, hepimizin tavrı, her bir olay için farklı olabileceği için stuven...

    YanıtlaSil

An'a kazınandır senden bana kalan...
ANLAMLIDIR...

Teşekkür ederim sımsıcak yürekten bir tebessümle...