Herşey zaten yeterince zordu, bir çiviye daha gerek yoktu.
Sen nerden bileceksin ki peteği ayılardan korumayı
Sen kaç bahar yaşadın ki dağların başında yıkık dökük bir külübede tek başına
Onlarca arı vızıltısıyla...
Geceleri soğuk olur dağın başı, üşürsün...
Sıcak toprakların düşünü de kursan, kurabilsen yani üşümekten vakit bulup
O bile ısıtmaz seni, bilmezsin...
Bir çivi çakarsın, bir çivi daha
Yalnızlığına
Bir taşın ağırlığınca sallanır yürekte bir sızı
Ayı da olsa, canın yanar çiviler böğrüne battığında
Sen insansın, görevin de arının peteğinde bal yapmasını sağlamak
Bir çivi çakarsın, bir çivi daha
Yalnızlığına
Oturup canını yaktığın ayılar için, için için ağlarsın.
Kendini insan sanırsın.
_________________________________________________________________
Dindi yağmur,sustu rüzgar
YanıtlaSilKulaklarımda bir uğultu..
Tanımam..
Adın hiç kimseye konmamış
Yüzün yok hiçbir yüzde,
Tüm masalları dinledim artık
Vakit,
Uyku vaktidir..
Canımı yaktın
Kendini yaktın...
Hercai yaşamda biteviye ıztırap..
Nede zordur bu ızdıraplarla yaşamak.
Kolaylıklar, mutluluklar ve başarılar diliyorum Evren kardeşim.
Sevgi ve Saygılarımla
bu fotoğrafı bir dağ köyünün ahududu bahçelerinde çekmiştim. kovanların durduğu yerdeki, çiviler ve bağlı taşların bende uyandırdığı duyguları da kaleme almıştım. vahşi doğada hayat zordur, biz insanlar da onları daha da zorlaştırırız, kendi doğal yaşamlarına mühadale ederiz... o bahçenin sahibinin yüreğini de bilirim ve karısı ile tek başına bir dağ köyünde yaşayıp giderken ki cümlelerini de...
YanıtlaSilsonuçta yaşamda bir tercih yaparız ya, ya ayıdan yana ya arıdan yana... seçim ne olursa olsun kaybederiz aslında ya insanlığımızdan, ya insanca hak ettiğimiz gibi yaşamaktan... zordur yani...