11 Mart 2009

DEDİĞİM GİBİ...


Toprak üzerinde ıslak, kahverengi, kızıl, buruşuk yapraklar öbek öbek... Üzerinden milyonlarca kez geçilmiş patika kimbilir kimlerin ayak izini taşıyor. Hava soğuk. Güneş ormanı aydınlatıyor ama ısıtmıyor. Sık dallı ağaçların arasından sızan keskin ışık demetleri, yumuşak hareketlerle toprağa doğru inen yapraklara düşüyor...Hiçbir şey olmamış gibi yapabilmek ne zor.Ama yaşamanın da başka yolu yok sanki.Şu buruşuk yaprağın çirkin olduğunu kim söyleyebilir? Hatta dalında yeşil, taze binlerce yaprak arasında herhangi biriyken şimdi farklı, güzel ve zamansız duruyor... Küçük güzel kuşların pırrrr diye gelip yaprak öbeğinin yanına konmalarına ve toprak üstünde zıplayarak yol almalarına ne buyurulur? Ormanın sessizliğine çok uzaktan bir karışıp bir kaybolan otoban uğultusu ise kahvaltı masasındaki sarı kayısı reçeli üzerinde uçup duran sineğin vızıltısına benziyor... Hiçbir şey olmamış gibi yapabilmek ne zor...Ama evet, yaşamanın da başka yolu yok gibi yok sanki...[1]

Tahmin ediyorum ki; hiçbir şey olmamış gibi davranamayacağız biz. Öfkemize yenildik. Acılarımız ağır geldi umutlarımıza. Biliyorum hiçbir şey olmamış gibi davranamayacağız biz. Dün bir bugün iki derken kapadık bütün kapılarımızı ardı ardına bakakaldık ardımıza.

Bir arkadaşımla konuştum bu sabah. Heyecanlı, bir o kadar umutlu hayatından. Onca yıldan sonra yeni birini tanımaya duyduğu hevese şaşkın: Bekleyemiyorum aramasını, konuşuyoruz kapatıyorum ve tekrar tekrar aramak istiyorum. Heyecanıma yenik düşüp arıyorum allahtan dedi; hep o bekledik gülümsemeyi hissediyorum.

Ne güzeldir çağlarken duygularınız karşılığını bulmanız. Bir dere yatağında ahenkle akarken çağlayana dönüşüp coşmanız. Ama bir de tersi vardır bu durumun: Size sunulan yatakda akarken karşınızdakinin durup duvarları örmesi.

Tersiniz döner.

O duvarını sağlamlaştırmaya çalışırken telaşla, siz cama çarpan kuş misali, kanadınız kırılır yere düşersiniz. Dönüp bakmaz bile önüne, ne kuş önemlidir o an, ne de kırık kanadı. Duvarcının derdi kendine ördüğü duvarı. Coşkunuzu öfkeye dönüştüren güce şaşarsınız. "Madem duvar örecektin ey duvarcı ne diye dere yatağı olup akmamı sağladın sana. Hadi çektim bütün restlerimi cevap versene bana..." Der ama duvarı hiç düşünmezsiniz. Siz çarptıkça çatlayan duvarı hiç düşünmezsiniz. Ne de olsa kuş olup uçmak sizin derdiniz.

Hiçbir şey olmamış gibi davranamayacağız biz hissediyorum. Kuş kafasının dikine gidip çarpmasaydı duvara, çatlarmıydı duvar acaba... Ya da tam tersi duvar çıkmasaydı kuşun karşısına kuş kanadından olur muydu umarsızca.

Siz ne dersiniz?

Sizi bilmem ama biz hiçbir şey olmamış gibi davranamayacağız farkına varmadıkça...


_________________________________________

Dediğim gibi oldu...
Aylar sonra karşılaştık...
Yazımı ve günü hatırladım, bir şiir yazdım üzerine..



HİÇ BİRŞEY OLMAMIŞ GİBİ


sen baktın bana uzaktan,
gördün elbet...
ben baktım uzaktan,
gördüm evet...

söyleyenecekler
takılıp kaldı gözlerde
vazgeçtik içimizden yükselenden

GEÇTİM SENDEN

GEÇTİN BENDEN

KALDIM ELBET

KALDIN EVET

_____________________

Laparagas bu konuda güzel bir yazı yazmış aslında daha önce... CAMDAN BİR KUŞ GİRDİ

15 yorum:

  1. belki çok ahmakça gelecek birilerine ama, duvarlarda kanamak pahasına bile olsa bu kanat çırpmaları seviyorum ben...

    YanıtlaSil
  2. Cevap veremez sağırdır duvarcı görmez kanattıklarını çatlatmak öteye gitmez bu çırpınışların sonucu sadece sızıntılar geçer o çatlaklardan o ada akıp coşmaya yetmez
    zamanla kuş da duvarcı da vazgeçerler kuş uçup gider duvarcı işini bitirmenin guruyla başka duvarlar örer
    hikayeleri bitmeden
    Kalırlar evet
    Kalırlar elbet

    YanıtlaSil
  3. hiçbir şey olmamış gibi hissedenler başarabilir ancak hiçbir şey olmamış gibi davranmayı..ve bence, hiçbir şey olmamış gibi hissedebiliyorsa yaşadıklarının ardından bir insan geçirdiği boş geçen zamandır, hiç yaşamasın ve yaşatmasın daha iyi ..
    duvar ne anlamlı bir imge olmuş, duvar ve su, duvar ve kuş..çok sevdim, yüreğine sağlık..

    YanıtlaSil
  4. İnsana, yanındakine duvar örene ulaşmak zordur. Bazı duvarları aşmaya çalışmakda beyhudedir. Dostça çekip gidemeyenin işidir duvar örmek, duvar(dan) olmak. Yazık ona, insadan alacağı nasipden mahrum kişiye yazık. Bahçenin geniş duvarına takılmamalı insan, dönmeli bahçenin yeşilliklerine. Hayır hiç bir şey olmamamış gibi olmayacak, hayatla büyür insan, hayatı tecrübe ederek. Bizi yok etmeyen bizi büyütürmüş der biri :))

    Diyeceksiniz dört bir yanımız duvarsa :) Yusufun kuyusudur, çiledir, eyvallah deriz. Duvarı ören, çileye layık gören bir ip sarkıtacak kervancıyı da yollar elbet.

    Selam ile

    YanıtlaSil
  5. hiçbirşey olmaz belki
    görünürde
    geçer gidersin
    ama ya içinde...

    YanıtlaSil
  6. ben de seviyorum lal, hayat benim için yılmadan aşka kanat çırpmak demek :)

    YanıtlaSil
  7. ateş böceği, ne güzel eklemişsin kelimelerime kelimeler , değer bulur elbet, değer buldu evet :))

    YanıtlaSil
  8. yollar di mi enis... :)) selamlar benden sana...

    YanıtlaSil
  9. kalır evet, içinde kalır mutlaka maya...

    YanıtlaSil
  10. Şiiri sen mi yazdın? Bana "ben yazdım" dedi, "O" da..

    Bence de, şiiri "O" yazmış gibi..

    -mka-

    YanıtlaSil
  11. Emin olun öyledir :))... Bir de bazılarına menekşelerinizi dahi emanet edemzsiniz. İnsanları olduğu gibi kabul etmek en kolayı :))

    YanıtlaSil
  12. 'O' yazdırmış gibi mka...

    YanıtlaSil
  13. Bir ihtimal daha var:))...Belki bir kez daha düşünmeye sebep olur:))...O ihtimal burada:http://laparagas.blogspot.com/2008/09/camdan-bir-ku-girdi.html

    YanıtlaSil
  14. okudum ihtimali dedim ki; diğer yüzü. akla gelmeyen, gelse de çok üzerinde durulmayan... durulsa da içine sinmeyen... sinse de mutlu etmeyen. serde istediğinin olmaması sonucun an'da mutsuzluk olması demek, zamanda anlayarak mutluluk olması...sevgiler. teşekkürler...

    YanıtlaSil

An'a kazınandır senden bana kalan...
ANLAMLIDIR...

Teşekkür ederim sımsıcak yürekten bir tebessümle...